เมื่อกล่าวถึงภาพยนตร์ที่ว่าด้วยการใช้เทคโนโลยีอันทันสมัย เราอาจนึกถึงกลุ่มหนังสยองขวัญสั่นประสาทในยุคดิจิทัล เช่น Unfriended ที่สร้างภาคต่อออกมาหมาดๆในปีนี้ แต่มีหนึ่งภาพยนตร์ที่เข้าฉายในเทศกาลหนัง Sundance อย่าง Searching หรือชื่อภาษาไทย เสิร์ชหา .. สูญหาย
Searching ผลงานกำกับของอดีตพนักงานของกูเกิ้ล Aneesh Chaganty ถ่ายทอดเรื่องราวของเดวิด (จอห์น โช) คุณพ่อผู้สิ้นหวังหลังภรรยาเสียชีวิตไปหลายปี ต้องพบเจอกับเหตุไม่คาดฝัน เมื่อลูกสาวคนเดียวของเขาหายตัวไป ทิ้งไว้แต่แลปท็อปส่วนตัวของเธอ ซึ่งจะช่วยไขเบาะแสการหายตัวไปอย่างปริศนา และเปลี่ยนชีวิตของ 2 พ่อลูกคู่นี้ไปตลอดกาล
ส่วนตัวผู้วิจารณ์ค่อนข้างมีอคติกับภาพยนตร์ที่ยัดเยียดซีนหน้าจอคอมพิวเตอร์ กล้องวงจรปิด กล้องวิดีโอ หรือโทรศัพท์มือถือเป็นตัวเดินเรื่อง เพราะทำให้รู้สึกอึดอัดและสะท้อนภาวะ “หมดมุก” ของผู้กำกับและเ
ขียนบทพอควร
แต่ตลอด 1 ชั่วโมง 54 นาที ของภาพยนตร์ Searching ร้อยละ 80-90 ของภาพยนตร์เรื่องนี้มีแต่บรรยากาศของอุปกรณ์ทั้งหมดที่กล่าวมา กลับไม่รู้สึกเหมือนเรากำลังถูกยัดเยียดให้ชม เพราะเรากำลังนั่งอยู่ข้างๆ MacBook กับเดวิด และทำตัวเป็น “พรายกระซิบ” คอยช่วยไขเบาะแสและร่วมลุ้นกับเขาไปทุกวินาที
ตรรกะของเรื่องพอสมเหตุสมผล เพียงแต่ช่วงท้ายของภาพยนตร์ที่รีบม้วนตลบให้ภาพยนตร์จบก่อน 2 ชั่วโมงนั้น ทำให้เกิดบาดแผลในการเร่งเครื่องช่วงท้ายของหนังอยู่พอสมควร
ด้านนักแสดง ถือเป็นอีกเรื่องที่ให้โอกาสนักแสดงเอเชียครองบทหลักที่ไม่ใช่หนังกังฟูหรือหนังตลก จากความสำเร็จของภาพยนตร์โรแมนติกคอมาดี้ Crazy Rich Asians ที่ประสบความสำเร็จอย่างถล่มทลายในตอนนี้ ซึ่งใน Searching เราจะได้เห็น จอห์น โช ซึ่งคร่ำหวอดจากภาพยนตร์และซีรีส์แนวคอมาดี้ในฮอลลีวู้ด ก้าวข้ามความตลกหน้าตาย มาฉายความดราม่าด้วยการแบกภาพยนตร์นี้ไว้ทั้งเรื่องได้แบบเอาอยู่
เป็นหนึ่งในภาพยนตร์แนวระทึกขวัญที่น่าสนใจและเข้ากับสังคมยุคใหม่ ซึ่งสะท้อนใจให้ฉุกคิดได้ว่า .. คนที่เราเคยเห็นเคยรู้จักในความจริง .. อาจกลายเป็นคนแปลกหน้าบนโลกออนไลน์ก็ได้
(รับฟังวีโอเอไทยคุนหนัง จากรายการสุดสัปดาห์กับวีโอเอ)
