ตามรายงานที่ตีพิมพ์ในวารสาร Science นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยรัฐโคโลราโด้ได้ศึกษางูเหลือมพม่าขณะกลืนกินอาหารซึ่งอาจเป็นหนูตัวใหญ่ หมูหรือกวาง พบว่าหลังการกินอาหารอิ่มแต่ละมื้อ งูเหลือมอาจอยู่ได้นานเป็นเดือนๆโดยไม่กินอะไรเลย แต่ที่นักวิทยาศาสตร์ให้ความสนใจคือขณะกำลังกลืนกินอาหารอยู่นั้น อวัยวะต่างๆรวมทั้งหัวใจของงูเหลือมจะขยายใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
คุณ Leslie Leinwand นักชีววิทยาด้านโมเลกุลและหัวหน้าคณะนักวิจัยชุดนี้บอกว่าการที่อวัยวะต่างๆและหัวใจงูเหลือมขยายใหญ่ขึ้น ก็เพื่อเร่งความเร็วในการย่อยอาหาร โดยบางครั้งหัวใจอาจโตมากกว่าปกติถึง 40% และจะค่อยๆกลับสู่ขนาดปกติเมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการย่อยอาหารแล้วซึ่งบางครั้งใช้เวลานานถึง 2 สัปดาห์
นักวิจัยเชื่อว่ากุญแจสำคัญของกระบวนการดังกล่าวคือเลือดงู โดยหนึ่งในคณะนักวิจัยชุดนี้บอกว่าปกติเลือดงูเหลือมมีเซลล์เม็ดเลือดแดงและพลาสม่าเหมือน มนุษย์ แต่พลาสม่านั้นจะเปลี่ยนแปลงเป็นสีขาวขุ่นเหมือนน้ำนมในช่วงวันแรกๆหลังกลืนกินอาหาร
คุณ Ryan Doptis หนึ่งในนักศึกษาที่เข้าร่วมในงานวิจัยระบุว่าสิ่งที่ทำให้เลือดงูกลายเป็นสีขาวคือไขมันซึ่งช่วยให้งูเหลือมมีพลังงานมากขึ้นในการย่อยอาหารเช่นเดียวกับไขมันในร่างกายมนุษย์ แต่ที่แปลกคือขณะย่อยอาหาร งูเหลือมมีปริมาณไขมันในเลือดมากกว่าปกติถึง 50 เท่า แต่กลับไม่เป็นอันตรายดังเช่นที่เกิดกับผู้ป่วยโรคหัวใจที่มีระดับไขมันในเลือดสูง ซึ่งนักวิจัยเชื่อว่าร่างกายงูเหลือมมีระบบปกป้องหัวใจและหลอดเลือดแบบพิเศษที่ช่วยให้เผาผลาญไขมันอย่างมีประสิทธิภาพ
หัวหน้าคณะนักวิจัย Leslie Leinwand บอกว่ามนุษย์เองก็ต้องการระบบที่ว่านี้เช่นกัน โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคหัวใจที่ไม่สามารถออกกำลังกายหนักๆเพื่อบริหารกล้ามเนื้อหัวใจได้ ดังนั้นสิ่งที่นักวิจัยชุดนี้พยายามทำอยู่ก็คือการศึกษาระบบการทำงานของหัวใจงูเหลือมเพื่อนำมาปรับเป็นแนวทางรักษาผู้ป่วยโรคหัวใจในอนาคต ซึ่งจากการทดสอบในห้องทดลองด้วยการนำเซลล์หัวใจของหนูทดลองไปแช่ในเลือดงู พบว่าเซลล์หัวใจนั้นขยายใหญ่ขึ้นและแข็งแรงขึ้นด้วยเช่นกัน สร้างความหวังให้กับนักวิจัย
นอกจากนี้ คณะนักวิจัยยังได้ศึกษาลึกลงไปว่ากรดไขมันชนิดใดในเลือดงูสีขาวขุ่นที่ให้ผลดีที่สุดกับเซลล์หัวใจของหนูทดลอง พบว่ากรดไขมันแบบที่พบในอาหารประเภทน้ำมันมะพร้าว ไขมันสัตว์และเนย เมื่อนำมาผสมรวมกันในสัดส่วนที่พอเหมาะจะสามารถเพิ่มความแข็งแรงให้เซลล์หัวใจของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมได้ คุณ Leslie Leinwand ชี้ว่าในอนาคตอาจมีการสกัดกรดไขมันทั้งสามชนิดดังกล่าวทำเป็นยาสำหรับผู้ป่วยโรคหัวใจได้ แต่ตอนนี้ยังเร็วไปที่จะสรุปเช่นนั้น
