คุณ Jody Lewen เริ่มเข้าเป็นอาสาสมัครสอนหลักสูตรมหาวิทยาลัยในทัณฑสถาน San Quentin เมื่อปี 1999 ในตอนนั้นเธอยังเป็นนักษาระดับปริญญาโท และไม่ได้ตั้งใจจะสอนหนังสือที่เรือนจำแห่งนี้เป็นเวลานานๆ
เมื่อก่อน หลักสูตรมหาวิทยาลัยในรั้วเรือนจำนี้ มีเพียงอาสาสมัครกลุ่มเล็กๆ ที่ไม่ได้รับค่าจ้างเป็นผู้สอน หนึ่งปีให้หลังผู้อำนวยการโครงการลาออก คุณ Jody จึงตกลงใจที่จะบริหารโครงการนี้ต่อไปชั่วคราว จนกว่าจะพบผู้อำนวยการคนใหม่ แต่เมื่อเริ่มทำงานนี้ ได้เข้าไปพัวพันมากขึ้นๆ เธอก็เริ่มคิดวางแผนว่าโครงการนี้ควรจะเป็นอย่างไรต่อไปในอนาคต และเมื่อไม่มีใครมารับช่วงบริหารต่อ เธอจึงรับหน้าที่บริหารต่อจนถึงปัจจุบัน เพราะไม่อยากให้โครงการนี้ต้องถูกพับไป
โครงการมหาวิทยาลัยในเรือนจำนี้ ได้ขยายตัวออกไป ภายใต้การนำของคุณ Jody Lewen เป้าหมายของโครงการนี้ ก็คือการปูทางให้บรรดานักโทษได้ใช้ชีวิตอย่างมีประสิทธิภาพทั้งในและนอกสถานคุมขังแห่งนี้
ในแต่ละภาคเรียน ทางโครงการจัดให้มีหลักสูตรวิชาให้เลือกเรียนถึง 20 วิชา อย่างเมื่อฤดูใบไม้ผลิที่ผ่านมามีวิชาภาษาอังกฤษ คณิตศาสตร์ ประวัติศาสตร์สหรัฐ และประวัติศาสตร์รัสเซีย และโซเวียต ให้เลือกเรียน ส่วนหลักสูตรอื่นๆ ก็มีเช่น การละคร Asian American ภาษาเสปน ชีวะวิทยา สังคมวิทยา ปรัชญา และการบริหารงานยุติธรรม
ทุกๆ ภาคเรียน มีนักโทษ 300 คนเข้าเรียนในโครงการนี้ เมื่อเรียนจบแล้ว พวกเขาจะได้วุฒิการศึกษาระดับอนุปริญญา สาขาศิลปศาสตร์ จากมหาวิทยาลัย Patten รัญแคลิฟอร์เนีย
คุณ Jody ผู้บริหารโครงการนี้กล่าวว่า ไม่ใช่เรื่องยากที่จะชักนำบรรดาครูอาจารย์ให้มาเป็นอาสาสมัคร เพียงแต่ครูบางคน อาจจะรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงในการที่ต้องเข้าไปในเรือนจำ San Quentin เป็นครั้งแรก หลายๆ คนมักคิดว่านักศึกษาในเรือนจำ คงเป็นพวกก้าวร้าว สอนยาก ชอบสร้างปัญหา หรือว่าไม่ชอบทำงาน แต่ความจริงแล้วไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป
คุณ Jody Lewen เกณฑ์อาสาสมัครกว่า 150 คนซึ่งรวมไปถึงนักศึกษาระดับปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยบริเวณใกล้เคียง เช่นมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เบิร์คเลย์ และ คาล
คุณ Sookyoung Lee ผู้สอนวิชา การคิดเชิงวิจารณ์และการค้นคว้าวิจัย เล่าว่านักเรียนของเธอในเรือนจำ San Quentin ล้วนแต่เอาจริงเอาจังในการเรียน มีความเคารพยำเกรง และน่าสอนมากกว่ามากกว่านักศึกษาที่วิทยาลัยคาลเสียอีก
นักโทษ Charles Spence ได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต เป็นหนึ่งในนักศึกษาของโครงการนี้ อีกพียงไม่กี่วิชา เขาก็จะจบการศึกษาระดับอนุปริญญา เขาหวังว่าจะได้พ้นโทษสักวันหนึ่ง และต้องการศึกษาต่อระดับปริญญาโทสาขาจิตวิยา
นักโทษผู้นี้กล่าวว่า การเรียนหนังสือในโครงการนี้ เปลี่ยนแปลงชีวิตของเขา เขาได้เรียนรู้วิธีการต่างๆ ในการแสดงความคิดเห็น เขาคิดว่าตนโชคดี และคิดว่านักโทษคนอื่นๆ ก็คงจะคิดเช่นเดียวกันว่าตนโชคดีที่มีโอกาสได้รับการศึกษา โดยเฉพาะในสภาสะเศรษฐกิจเช่นนี้ และว่าโครงการนี้มอบความหวัง และจะช่วยให้ประสบความสำเร็จในชีวิตเมื่อพ้นโทษออกไป
ผู้ต้องขังกว่า 100 คนในทัณฑสถานแห่งนี้ จบการศึกษาระดับอนุปริญญา หลายคนเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยหลังจากที่พ้นโทษ
คุณ Jody เชื่อมั่นว่าโครงการนี้จะช่วยป้องกัน ให้อดีตนักโทษไม่ต้องหวนกลับมายังเรือนจำอีก นักศึกษาบางคนยังบอกกับเธอด้วยว่า โครงการนี้เป็นวิธีการบำบัดรักษาผู้ติดยาเสพติดที่ดีที่สุดในโลก
อย่างไรก็ตามโครงการนี้ ไม่ได้รับเงินจากรัฐบาล แต่ดำเนิการอยู่ได้ ด้วยการบริจาคของผู้คน และจากองค์กรการกุศลต่างๆ
