ที่มหาวิทยาลัย Albertaในคนาดา ศาสตราจารย์เจมส์ เคฮิลล์ ผู้เชี่ยวชาญด้านนิเวศวิทยา ได้ศึกษาเกี่ยวกับรากของพืชต่างๆ หลังจากศึกษาเรื่องนี้มานานหลายปีแล้ว ศาสตรจารย์เจมส์ เคฮิลล์ บอกว่า ความรู้ที่ได้ทำให้เขาตระหนักว่า พืชแม้ไม่สามารถเดินหนีจากปัญหาที่กำลังประสบได้ พืชจะตอบสนองต่อปัญหาที่เกิดขึ้นกับตนเองในหลายรูปแบบทั้งด้านดีและด้านลบ
ศาสตราจารย์เคฮิลล์ กล่าวกับผู้สื่อข่าววีโอเอว่า พืชสามารถสื่อสารกับสิ่งมีชีวิตรอบๆตัวได้ทุกประเภท พืชสามารถสื่อสารกับเชื้อแบคทีเรีย กับพืชอื่นๆและกับแมลงต่างๆ แต่การสื่อสารนี้ทำได้ผ่านการปล่อยสารเคมีออกมา
นักนิเวศวิทยาเพิ่งจะเริ่มมีความเข้าใจมากขึ้นถึงความหมายของภาษาสารเคมีที่พืชใช้ ศาสตราจารย์คาฮิลล์ กล่าวว่า ผลการศึกษาหลายชิ้นที่ผ่านมาชี้ว่า พืชสามารถประเมินสภาวะต่างๆในสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวเอง สร้างปฏิกริยาตอบสนองให้เหมาะสมกับสภาพการณ์ที่เกิดขึ้น แต่นี่ไม่ได้แปลว่า พืชมีความคิด
ศาสตราจารย์เจมส์ เคฮิลล์ ไม่คิดว่าพืชมีมันสมอง แม้ว่าพืชจะมีความสามารถในการประมวลข้อมูลที่ได้จากสิ่งแวดล้อมรอบตัวก้ตาม พืชสามารถตอบสนองต่อสารอาหารที่ได้รับ ตลอดจนศัตรูคู่แข่ง พืชไม่ต้องการสมองในการแสดงออกถึงพฤติกรรมที่สลับซับซ้อน ต่างจากมนุษย์
พืชสามารถสื่อสารความเครียดของตน ที่อาจจะเกิดจากสภาพแวดล้อมต่างๆตั้งแต่ สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงแบบสุดขั้ว หรือ เกิดแมลงศัตรูพืชรบกวน ศาสตราจารย์แจ็ค ชอลท์ซ ผู้เชี่ยวชาญด้านนิเวศวิทยาทางเคมีที่มหาวิทยาลัยมิสซูรี่ กล่าวกับผู้สื่อข่าววีโอเอว่า เมื่อพืชกำลังถูกกัดกินโดยแมลง พืชจะปล่อยสารเคมีที่มีกลิ่นระเหยออกมาในอากาศเพื่อเป็นเตือนแก่พืชอื่นๆที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง
ศาสตราจารย์แจ็ค ชอลท์ซ กล่าวว่า ภาษาของพืชเป็นภาษาทางเคมี การสื่อสารของพืชเกี่ยวข้องกับการผลิตสารเคมีต่างๆที่มีกลิ่นลอยอยู่ในอากาศในอุณหภูมิและความกดอากาศปกติ และส่วนใหญ่มักเป็นกลิ่นที่เราเคยชินอยู่แล้ว จะลอยอยู่ในอากาศในระดับความเข้มข้นต่ำ ทำให้สามารถระบุชนิดกลิ่นได้จากกรรมวิธีในห้องทดลองเท่านั้น เขาบอกว่า นักวิทยาศาสตร์ค้นพบความสามาถที่น่าทึ่งของพืชนี้หลังจากทำการทดลองปล่อยแมลงศัตรูพืชให้กัดกินพืชในการทดลองกลุ่มหนึ่ง
ศาสตราจารย์ชอลท์ซ กล่าวว่า พืชในการทดลองทุกต้นมีปฏิกริยาตอบสนองต่อแมลงที่กัดกินต้นพืชด้วยการปรับสารเคมีในตัวเองเพื่อต่อต้านแมลง นอกจากนี้ ทีมงานรู้สึกทึ่งมากที่ค้นพบด้วยว่า พืชต้นอื่นๆที่อยู่รอบๆกลุ่มพืชทดลอง มีปฏิกริยาแบบเดียวกันคือปรับสารเคมีในร่างกายเพื่อกันแมลง แม้ว่าไม่ได้ถูกแมลงกัดกินเหมือนกลุ่มพืชทดลองก็ตาม
พืชที่กำลังถูกศัตรูพืชกัดกินจะผลิตสารเคมีที่มีกลิ่นหอมระเหยออกมา กลิ่นระเหยนี้จะไปดึงดูุดใ้ห้แมลงที่เป็นมิตรต่อพืช ไปตอมและช่วยกินศัตรูพืชที่กำลังรบกวนอยู่ นี่เป็นการกำจัดศัตรูพืชตามวิถีธรรมชาติ
ศาสตราจารย์ชอลท์ซ ล่าวว่า สุนัขสามารถได้กลิ่มระเหยของพืชได้ดีเพราะมีจมูกที่ไวต่อกลิ่นเป็นพิเศษ ทำให้ชาวนาในไร่องุ่นต่างๆในรัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ ใช้สุนัขช่วยดมกลิ่มสารเหล่านี้ในต้นองุ่นเพื่อตรวจดูว่าต้นองุ่นต้นไหนกำลังถูกศัตรูพืชรบกวน
ทีมงานของศาสตราจารย์ชอลท์ซ ที่มหาวิทยาลัยมิสซูรี่ ในสหรัฐ กำลังหาทางคิดค้นอุปกรณ์ดมกลิ่นสารเคมีจากพืช ที่เลียนแบบความสามารถของจมูกสุนัข เพื่อนำอุปกรณ์นี้ไปใช้ในภาคการเกษตร ช่วยชาวนาประเมินได้ว่าพืชต้นไหนกำลังเจอปัญหาศัตรูพืชและใช้ยาฆ่าแมลงกับเฉพาะพืชที่มีปัญหาเท่านั้น แทนที่จะต้องฉีดยาฆ่าแมลงทั้งสวน
ท้ายที่สุดแล้ว ความสามารถของพืชในการสื่อสารปัญหาของตน กับ ความสามารถของคนในการทำความเข้าใจภาษาเคมีของพืช จะช่วยชาวนาลดการใช้ยาฆ่าแมลงอันตรายลง ประหยัดต้นทุน และช่วยลดมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมด้วย
