นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า การใช้ยาบรรเทาอาการปวดศรีษะแบบที่พบเห็นกันโดยทั่วไป ช่วยลดอัตราเสียงต่อการเป็นโรคพาร์คินสันได้อย่างมากมายเลยทีเดียว
นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า การใช้ยาบรรเทาอาการปวดศรีษะแบบที่พบเห็นกันโดยทั่วไป ช่วยลดอัตราเสียงต่อการเป็นโรคพาร์คินสัน หรือโรคสันนิบาต หรือการที่ระบบประสาททำงานผิดปกติ ซึ่งมักจะเป็นกันในหมู่ผู้สูงอายุ ได้อย่างมากมายเลยทีเดียว
จากการศึกษาซึ่งมีระยะเวลา 6 ปีของเหล่าพยาบาล และนักวิชาชีพด้านสุขภาพกว่า 136,000 คน ทำให้บรรดานักวิจัย แห่งคณะสาธารณสุขศาสตร์ มหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ด รัฐแมสซาชูเสท ค้นพบว่าผู้ที่รับประทานยา Ibuprofen เป็นประจำเพื่อบรรเทาอาการปวดศรีษะ หรือบรรเทาอาการเจ็บปวดอื่นๆ มีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคพาร์คินสันน้อยลงถึง 40 เปอร์เซนต์
การรับประทานยา Ibuprofen สัปดาห์ละ 2 ครั้ง หรือมากกว่านั้น จัดว่าเป็นการใช้ยาอย่างสม่ำเสมอ ส่วนยาบรรเทาปวด ที่ไม่จำเป็นต้องมีใบสั่งแพทย์ชนิดอื่นๆ อย่างเช่น Aspirin และ Acetaminophen ไม่ได้แสดงผลในการป้องการโรคพาร์คินสันเหมือนกับยา Ibuprofen
คุณ Alberto Ascheiro นักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ดกล่าวว่า ดูเหมือนว่ายา Ibuprfen จะส่งผลต่อระบบประสาท ที่เกี่ยวพันต่อการพัฒนาโรคพาร์คินสัน โรคพาร์คินสันนี้ ถ้าเป็นแล้วจะทำให้เคลื่อนไหวลำบาก และไม่สามารถควบคุมการสั่นของกล้ามเนื้อได้
คุณ Alberto บอกว่า ผู้เชี่ยวชาญไม่แนะนะให้เริ่มรับประทานยา Ibuprofen เพื่อป้องกันโรคพาร์คินสัน ซึ่งมักจะเกิดในหมู่คนชรา ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป
นักวิจัยผู้นี้กล่าวว่า โรคพาร์คินสันเป็นโรคที่ไม่พบเห็นบ่อยนัก ดังนั้นจึงไม่อยากให้ประชาการนับล้านคนต้องหันมารับประทานยา Ibuprofen เพื่อป้องกันโรคพาร์คินสัน
อย่างไรก็ตาม ยา Ibuprofen ก็มีข้อเสียด้วยนะคะ อย่างเช่นอาจส่งผลให้ กระเพาะอาหาร ตับ ไต และระบบปัสสาวะมีปัญหา ถ้าไม่ใช้ยาอย่างระมัดระวัง
คุณ Alberto กล่าวต่อไปอีกว่า นักวิจัยกำลังจะศึกษาว่า ยา Ibuprofen ส่งผลดีต่อผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคพาร์คินสันจริงหรือไม่ ขณะนี้มีประชากรที่เป็นโรคนี้อยู่ราวๆ 6 ล้านคนทั่วโลก
คุณ Alberto นักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ดกล่าวส่งท้ายว่า ตอนนี้จำเป็นจะต้องพิสูจน์ให้ทราบแน่ชัดว่า การใช้ยา Ibuprofen จะส่งผลดีในระยะยาว ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการทดลองครั้งใหญ่ เพื่อพิสูจน์ว่ายา Ibuprofen จะช่วยลดความเสี่ยงต่อการเป็นโรคพาร์คินสัน ได้จริงหรือไม่
การศึกษาเรื่องนี้ตีพิมพ์อยู่ในวารสาร Neurology
