ผลงานวิจัยที่ว่านี้ลงพิมพ์อยู่ในวารสาร The Journal of Renewable and Sustainable Energyฉบับล่าสุด ในช่วงที่ออสเตรเลียกำลังพยายามลดการพึ่งพาอาศัยถ่านหินในฐานะเป็นพลังงานราคาถูกที่ก่อให้เกิดมลภาวะนั้นสำหรับขับดันเศรษฐกิจและเพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอน
นักสมุทรศาสตร์มาร์ค ฮีเมอร์ และเดวิด กริฟฟินแห่งองค์การ CSIRO ซึ่งเป็นองค์การที่ได้รับเงินสนับสนุนจากรัฐบาลออสเตรเลียนั้นศึกษาวิจัยเกี่ยวกับพลังงานที่เกิดจากคลื่นทั่วบริเวณสันปันน้ำของทวีปและปริมาณของพลังงานที่สูญหายไป จุดมุ่งหมายของการศึกษาวิจัยก็คือเพื่อสร้างภาพให้เห็นว่าพลังงานที่เกิดขึ้นในแต่ละปีมีปริมาณเท่าใดและแหล่งพลังงานนั้นเชื่อถือได้แค่ไหน?
รัฐบาลออสเตรเลียตรากฎหมายซึ่งกำหนดให้มีการผลิตกระแสไฟฟ้าร้อยละ20จากพลังงานที่สามารถนำกลับมาใช้ได้เรื่อยๆภายในปีพุทธศักราช 2563 ทั้งนี้เพื่อช่วยให้ลดปริมาณก๊าซคาร์บอนที่ปล่อยออกมาและการผลิตกระแสไฟฟ้าจากพลังงานลมซึ่งน่าจะเป็นส่วนที่สำคัญยิ่งของการลงทุนด้านพลังงานเขียวของออสเตรเลีย การผลิตกระแสไฟฟ้าจากพลังงานคลื่นยังอยู่ในระหว่างการพัฒนาขั้นต้นๆ นักสมุทรศาสตร์มาร์ค ฮีเมอร์ กล่าวว่า โดยพื้นฐานแล้วพลังงานที่เกิดจากคลื่นตรงบริเวณใกล้ชายฝั่งเกือบตลอดเวลานั้นมีปริมาณมากทีเดียวคือร้อยละ 90 และเรื่องดังกล่าวมีความสำคัญอย่างยิ่งยวดเนื่องจากพลังงานที่นำกลับมาใช้ได้เรื่อยๆบางชนิดอย่างเช่นพลังงานลมและแสงอาทิตย์นั้นมีขอบเขตจำกัดเพราะพลังงานเหล่านั้นไม่สามารถผลิตกระแสไฟฟ้าได้อย่างต่อเนื่องตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง ซึ่งผิดกับถ่านหินหรือก๊าซ
นักสมุทรศาสตร์มาร์ค ฮีเมอร์และเดวิด กริฟฟิน ระบุไว้ในรายงานว่าพลังงานจากคลื่นมีศักยภาพที่จะผลิตกระแสไฟฟ้าสนองความต้องการได้อย่างคงเส้นคงวามากกว่า แต่ทว่าการเชื่อมพลังงานดังกล่าวกับสายไฟฟ้าในบริเวณที่อยู่ห่างไกลความเจริญอาจเกิดปัญหา พวกเขาระบุว่าเมื่อคิดโดยถัวเฉลี่ยสำหรับตลอดทั้งปี แนวชายฝั่งภาคใต้ของออสเตรเลียมีทรัพยากรพลังงานจากคลื่นที่มีให้ใช้อย่างต่อเนื่อง 146 กิกะวัตต์ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง เท่ากับสามเท่าของขีดความสามารถด้านการผลิตกระแสไฟฟ้าที่ติดตั้งไว้แล้วทั้งหมดของออสเตรเลีย
รัฐบาลออสเตรเลียกำลังโดนกดกันให้ระบุให้ทราบอย่างแน่ชัดเกี่ยวกับการแก้ปัญหาเรื่องการปล่อยก๊าซคาร์บอนที่ทำให้โลกร้อนและสนับสนุนการลงทุนด้านพลังงานสะอาดต่อไปอีก
ออสเตรเลียเป็นประเทศที่พัฒนาแล้วรายหนึ่งที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนออกมามากมายและอาศัยถ่านหินในการผลิตกระแสไฟฟ้าสนองความต้องของประเทศร้อยละ 80
งานวิจัยของนักสมุทรศาสตร์ทั้งสองคนทำให้มีแผนที่ของแนวชายฝั่งหลายชิ้นที่ช่วยให้นักลงทุนด้านการผลิตกระแสไฟฟ้าจากพลังงานคลื่นหาที่ที่เหมาะสมและออกแบบโครงการที่สามารถรับภาวะที่คลื่นลมสงบและภาวะที่เกิดพายุไม่ว่าจะถี่หรือห่างแค่ไหนได้เป็นอย่างดี
งานวิจัยของนักสมุทรศาสตร์ทั้งสองแตกต่างกับงานศึกษาวิจัยในอดีต ซึ่งใช้ข้อมูลเกี่ยวกับคลื่นจากบริเวณที่เป็นห้วงน้ำลึกในมหาสมุทร นอกจากนี้นักสมุทรศาสตร์ทั้งสองคนมิได้เรียกร้องให้ใช้เทคโนโลยีการผลิตไฟฟ้าจากพลังคลื่นแบบใดแบบหนึ่งโดยเฉพาะ
บริเวณที่เหมาะอย่างยิ่งรวมถึงเมืองพอร์ตแลนด์ รัฐวิคตอเรียและ เมืองอัลบานีในภาคใต้ของรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย ทั้งนี้เพราะการต่อสายไฟฟ้าทำได้โดยสะดวกนั่นเอง
