“เจน สายใจ” ศิลปินเพลง “กันตรึม” ทูตวัฒนธรรมเชื่อมใจไทย-กัมพูชา

หลายคนอาจจะยังไม่รู้จัก คุณเจน สายใจ ศิลปินชาวไทย ที่ร้องเพลง “กันตรึม” เพลงพื้นถิ่นในแถบอีสานใต้ของไทย แต่เพลงของเธอได้รับความชื่นชมอย่างมากจากชาวกัมพูชา ล่าสุดเธอได้รับเชิญให้เดินสายแสดงคอนเสิร์ตในชุมชนชาวกัมพูชาตามรัฐต่างๆ ของอเมริกาติดต่อกันมาหลายเดือน จนทำให้เพลงกันตรึม ภาษาเขมรที่เป็นเอกลักษณ์แบบขแมร์สุรินทร์ กลายเป็นสะพานเชื่อมระหว่างคนไทยและเขมร ในต่างแดนได้อย่างน่าประทับใจ

บทเพลง ”สาวไทยไร้คู่” หรือ ชื่อเพลงในภาษาเขมร คือ “ปุจขแมร์ โดจชเนียร์” ผลงานของศิลปิน เจน สายใจ นักร้องเพลงกันตรึมสาว ชาวไทยจากจังหวัดสุรินทร์ คือหนึ่งในบทเพลงภาษาเขมรแนวกันตรึม ที่กำลังได้รับความนิยมจากชาวกัมพูชาในหลายประเทศทั่วโลก และทำให้เธอ ได้รับเชิญเป็นแขกพิเศษจาก Voice of America ภาคภาษาเขมร ได้เดินทางสัมภาษณ์และร้องเพลงบันทึกเทปรายการโทรทัศน์ในสตูดิโอที่กรุงวอชิงตันส่งออกอากาศไปทั่วโลก

คุณสายใจ คุณมาส หรือที่รู้จักในชื่อ “เจน สายใจ” ที่ขณะนี้กำลังอยู่ในระหว่างเดินสายแสดงคอนเสิร์ตในหลายรัฐทั่วอเมริกา บอกว่า เนื้อหาของเพลงนี้ที่เกี่ยวข้องกับมิตรภาพระหว่างชาวไทยและกัมพูชา ที่มีรากวัฒนธรรมเดียวกัน มีส่วนทำให้เพลงนี้ได้รับความนิยมอย่างมาก เพราะเนื้อหาเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความผูกพันและวิถีชีวิตของชาวขแมร์จากจังหวัดสุรินทร์ที่ไปมาหาสู่กันระหว่างคนทั้งสองประเทศอยู่เสมอ

Im Sothearith ผู้ดำเนินรายการและบรรณาธิการ Voice of America ภาคภาษาเขมรบอกว่า แม้อาจจะมีชาวกัมพูชาบางคนที่ยังไม่รู้จักคุณเจน แต่ถ้าได้ฟังเพลงกันตรึมสนุกๆ ของเธอแล้ว น้อยคนเท่านั้นที่จะไม่รู้จักเพราะจังหวะเพลงสนุกสนาน มักจะเปิดในช่วงเทศกาลปีใหม่และหากใครได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะต้องขยับเต้นตามไปด้วย และการเชิญนักร้องชาวไทยมาออกอากาศก็ถือเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ทำให้คุณเจน เป็นที่รู้จักมากขึ้น

ความนิยมในตัว เจน สายใจ ของชาวกัมพูชา พิสูจน์แล้วจากผลสำรวจทางออนไลน์ของเว็บไซท์ อังกอร์ ธม เมื่อหลายปีก่อน ที่แฟนเพลงต่างพากันเทคะแนนโหวตให้ เจน สายใจ กลายเป็นขวัญใจคนใหม่ในวงการเพลงกัมตรึมของกัมพูชา และกลายเป็นโอกาสที่ของการเดินทางทัวร์คอนเสริ์ตกับแฟนเพลงในชุมชนชาวกัมพูชา ไทย และลาว ทั่วอเมริกาติดต่อกันหลายเดือน

Im Sothearith บรรณาธิการของ วีโอเอ ภาคภาษาเขมร บอกด้วยว่า สำเนียงและเสียงร้องเพลงกันตรึมในแบบของคุณเจน มีเสน่ห์ที่เป็นเอกลักษณ์ ไพเราะและงดงาม แบบสำเนียงเขมรจากสุรินทร์ที่บางคำอาจจะเพี้ยนในการออกเสียงในภาษาเขมรไปบ้าง แต่ กลับเป็นเพลงขแมร์สุรินทร์ที่ฟังแล้วมีความสุข

ความใกล้ชิดทางวัฒนธรรม ภาษา และดนตรี กลายเป็นสื่อกลางที่เชื่อมโยงผู้คนทั้งสองประเทศ ซึ่งเธอคาดหวังว่าจะได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ขณะเดียวกันก็สามารถฟื้นฟู เผยแพร่และรักษาวัฒนธรรมท้องถิ่นที่ยืนยันถึงรากเหง้าทางมรดกวัฒนธรรมร่วมกันของไทยและกัมพูชาให้ได้สืบสานต่อไป