พรรค Congress เคยมีอำนาจปกครองอินเดียมานานถึง 55 ปีในช่วง 71 ปีหลังจากที่อินเดียได้เอกราชจากอังกฤษ
แต่ความพ่ายแพ้ของพรรคภายใต้การนำของนายราหุล คานธี ซึ่งเป็นบุตรชายของอดีตนายกรัฐมนตรีราจิฟ คานธี และเป็นสมาชิกคนที่หกของ "ตระกูลเนห์รู-คานธี" ที่เคยมีบทบาทครอบงำการเมืองของอินเดียมานาน ทำให้เกิดคำถามเกี่ยวกับทั้งอนาคตของพรรค Congress และบทบาทของตระกูลเนห์รู-คานธีด้วย
ในการเลือกตั้งทั่วไปของอินเดียที่เพิ่งเสร็จสิ้นลง พรรค Congress ต้องพ่ายแพ้ต่อพรรค BJP ซึ่งมีนายกรัฐมนตรีนเรนห์ทรา โมดี เป็นผู้นำอย่างยับเยินนับเป็นครั้งที่สองติดต่อกัน
นักวิจารณ์การเมืองบางคน เช่น คุณ Rashhed Kidwai ได้ตั้งข้อสังเกตว่า คำถามที่ถูกต้องในขณะนี้ไม่ใช่ว่ามีอะไรผิดปกติกับพรรค Congress แต่ควรจะเป็นคำถามว่าพรรค BJP ทำอะไรได้ถูกต้องมากกว่า เพราะนายกรัฐมนตรีนเรนห์ทรา โมดี แสดงภาพลักษณ์ผู้นำที่ประสบความสำเร็จและเข้าใจปัญหารวมทั้งความต้องการของประชาชนได้เป็นอย่างดี เมื่อเทียบกับนายราหุล คานธี ที่มักถูกมองว่ามีความลังเลและไม่แน่ใจในบทบาทของตัวเอง
โดยถึงแม้นายคานธี หัวหน้าพรรค Congress จะพยายามสร้างภาพและเชื่อมโยงนายกรัฐมนตรีโมดีกับพรรค BJP ซึ่งเป็นพรรคแนวชาตินิยมของชาวฮินดู ว่าเป็นภัยคุกคามต่อสังคมพลเรือน และโจมตีนายกรัฐมนตรีนเรนห์ทรา โมดี เกี่ยวกับปัญหาคอร์รัปชั่นก็ตาม แต่การโจมตีก็ดูจะไม่ได้รับความสนใจจากชาวอินเดีย
และในส่วนของนายกรัฐมนตรีโมดีเองนั้น เขาก็สามารถเรียกความสนใจและแรงสนับสนุนจากสาธารณชนอินเดีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งชนชั้นกลางหรือคนยากจนได้ด้วยแนวคิดแบบชาตินิยม รวมทั้งสามารถสร้างภาพลักษณ์ของตัวเองว่า เป็นคนธรรมดาสามัญผู้เป็นลูกพ่อค้าขายชา และสามารถไต่เต้าทางการเมืองขึ้นถึงจุดสูงสุดได้สำเร็จ โดยไม่ต้องอาศัยพลังเกื้อหนุนทางการเมืองด้านชาติตระกูล หรือจากแรงอุปถัมภ์ของผู้นำรุ่นก่อนแต่อย่างใด
หลังความพ่ายแพ้ของพรรค Congress แล้ว นายคานธีพยายามแสดงความรับผิดชอบด้วยการขอลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรค Congress แต่ทางพรรคไม่ยอมรับ เนื่องจากไม่มีผู้นำระดับรองที่จะก้าวขึ้นมาแทนที่ได้
และขณะที่พรรค Congress ต้องทำหน้าที่ฝ่ายค้านต่อไป นักวิเคราะห์การเมืองก็ชี้ว่า พรรครัฐบาลคือ BJP ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีโมดี แสดงภาพการเป็นตัวแทนนโยบายแนวชาตินิยมและประชานิยม รวมทั้งการมีผู้นำที่เข้มแข็ง
โดยคุณ Ajoy Bose นักวิเคราะห์การเมืองของอินเดีย ชี้ด้วยว่า ในช่วงเวลาที่กระแสความคิดเรื่องชาตินิยมกำลังได้รับความสนใจและขยายตัวในหลายประเทศประชาธิปไตยทั่วโลก
อินเดียก็นับเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของสูตรสำเร็จที่มีการผสมผสานนโยบายชาตินิยม กับการมีผู้นำทางการเมืองที่เข้มแข็งซึ่งประสบความสำเร็จมาแล้วหลายครั้ง ในหลายการเลือกตั้งในหลายประเทศ
