หลังเรียนจบระดับมัธยมปลาย จอห์น โครนนิน ไม่อยากทำอะไรมากไปกว่าการเริ่มต้นทำธุรกิจกับบิดาของเขา ลูกชายกับพ่อได้นั่งคุยกันถึงไอเดียการทำธุรกิจกัน เเละตกลงเลือกสินค้าที่ลูกชายรักมากที่สุด นั่นก็คือ ถุงเท้า
จอห์น โครนนิน ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท John’s Crazy Socks บอกว่า ตนเองอยากขายถุงเท้าที่ออกแบบให้มีสีสัน สนุกสนานเเละสร้างสรรค์ ธุรกิจขายถุงเท้า Crazy Socks ทำให้เขาได้เป็นตัวของตัวเอง
จอห์น ออกแบบถุงเท้าเอง เเละตั้งเเต่เริ่มเปิดตัว John’s Crazy Socks นักธุรกิจพ่อ-ลูก ทำงานยุ่งตัวเป็นเกลียวโดย จอห์น ลูกชายรับหน้าที่เป็นดาราโฆษณาถุงเท้าทางวิดีโอเเละในโปรโมชั่นต่างๆ ตลอดจนเป็นคนจัดของที่ลูกค้าสั่ง คุณพ่อมาร์คจะดูแลด้านเทคนิคทุกอย่างของธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นการทำบัญชี การจัดการสต็อกสินค้าเเละว่าจ้างพนักงาน
มาร์ค โครนนิน คุณพ่อผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท John’s Crazy Socks บอกว่าพวกเขาสามารถสร้างงานได้เเล้ว 35 ตำเเหน่ง พนักงานใน 18 ตำเเหน่งเป็นคนที่มีความพิการที่แตกต่างกันออกไปหลายอย่าง และยังได้ระดมเงินให้กับหน่วยงานการกุศลที่ร่วมมือกันทางบริษัทเเล้วกว่า 135,000 ดอลล่าร์สหรัฐฯ
จอห์นกับมาร์ค พยายามทำให้ถุงเท้าทุกคู่มีความหมายต่อลูกค้าที่สั่งซื้อ พวกเขานำสินค้าไปส่งให้ลูกค้าด้วยตัวเองหากลูกค้าอาศัยในลอง ไอร์เเลนด์ แต่สำหรับลูกค้าที่อาศัยไกลออกไป จอห์นจะเเนบข้อความส่วนตัวที่เขาเขียนถึงลูกค้าลงไปในกล่องด้วย
จอห์น บอกว่าเป้าหมายของบริษัทคือการแบ่งปันความสุข
มาร์ค โครนนิน ผู้ร่วมก่อตั้งบริษัท John’s Crazy Socks บอกว่า ลูกค้าของบริษัทมีความสุขกับสินค้า ลูกค้าเขียนข้อความแสดงความคิดเห็นบนหน้าเว็บไซท์เกี่ยวกับถุงเท้าที่ซื้อถึง 10,000 ข้อความ และ 96 เปอร์เซ็นต์ของข้อความทั้งหมดให้คะเเนนระดับ 5 ดาวแก่บริษัท
เขาบอกว่า เขากับลูกชายยุ่งมากเเละได้ส่งสินค้าแก่ลูกค้าไปเเล้วกว่า 115,000 ออร์เดอร์ เเละมีรายได้เเล้ว 4 ล้านดอลล่าร์สหรัฐฯ
บริษัท John’s Crazy Socks ไม่ได้เเค่แบ่งปันความสุขแก่ลูกค้าผ่านถุงเท้าเท่านั้น แต่ยังแบ่งปันความสุขเเก่หน่วยงานการกุศลอีกด้วย โดยบริจาค 5 เปอร์เซ็นต์ของกำไรที่ได้ให้แก่หน่วยงานจัดการแข่งขันกีฬาแก่คนพิการ เเละยังบริจาคเงินแก่สมาคมดาว์นซินโดรมแห่งชาติ และสมาคมเพื่อเด็กดาว์นซินโดรมอีกด้วย
เจ้าของบริษัท John’s Crazy Socks ทั้งสองคน บอกว่า การให้คืนเเก่สังคมทำให้พวกเขามีความสุข เพราะได้ช่วยให้คนอื่นมีความสุขเช่นกัน
(เรียบเรียงโดย ทักษิณา ข่ายแก้ว วีโอเอภาคภาษาไทยกรุงวอชิงตัน)
