การเติบโตขยายตัวอย่างคึกคักของหลายประเทศในเอเชียในระยะไม่กี่สิบปีมานั้น ส่วนหนึ่งได้รับการกระตุ้นจากแรงงานรุ่นหนุ่มสาวที่มีเป็นจำนวนล้นเหลือ อย่างไรก็ตาม การที่ประเทศในเอเชียเหล่านั้นดำเนินนโยบายส่งเสริมให้ลดอัตราการเกิด ประกอบกับการที่คนมีอายุยืนยาวขึ้น นำไปสู่การมีกำลังแรงงานสูงอายุเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ประเทศไทยรวมอยู่ในประเทศเหล่านั้นด้วย
คนวัยทำงานในชนบทโดยเฉพาะในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย ซึ่งทำไร่ทำนาเป็นส่วนใหญ่ มักไปทำงานในเขตเมืองในฤดูแล้งหลังการเก็บเกี่ยว แต่ในระยะไม่กี่สิบปีที่ผ่านมาความต้องการคนงานตามโรงงานอุตสาหกรรมมีมากขึ้น ทำให้การเข้าเมืองไปทำงานในเมืองเป็นการอพยพถาวร เมื่อคนหนุ่มสาวไปหางานทำในเมืองมากขึ้น จึงเหลือแต่คนอายุมากและเด็กอยู่ตามหมู่บ้าน
รองศาสตราจารย์ดุษฎี อายุวัฒน์ แห่งมหาวิทยาลัยขอนแก่น ผู้ศึกษาการอพยพเข้าเมืองของคนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมานานกว่า 20 ปีกล่าวว่า คนส่วนใหญ่ที่อพยพไปทำงานงานในเมืองอายุยังน้อย ราว15 ปี เมื่อจบการศึกษาขั้นพื้นฐานก็อยากไปทำงานนอกหมู่บ้าน และจะทำงานไปจนอายุราว 40 ปี
ไร่นาที่เคยอาศัยแรงคนก็เปลี่ยนไปใช้เครื่องจักรกลในการเพาะปลูกเก็บเกี่ยว ซึ่งเท่ากับว่า มีโอกาสในการทำงานน้อยลงสำหรับคนอายุมาก
ปัญหานี้เกิดขึ้นคล้ายๆ กัน ในจีน ฮ่องกง ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ และสิงคโปร์ ซึ่งคนอายุมากกำลังเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าในประเทศตะวันตก สำหรับในประเทศไทยคาดว่า จำนวนคนสูงอายุจะเพิ่มขึ้นเท่าตัวใน 20 ปีข้างหน้า เนื่องจากนโยบายควบคุมอัตราการเกิด
คุณโสภณ แท่งเพ็ชร์ เจ้าหน้าที่วิเคราะห์นโยบายและแผน ที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผู้ศึกษาแนวโน้มเรื่องนี้สำหรับองค์การแรงงานระหว่างประเทศ กล่าวว่า จังหวัดต่างๆ ในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยจะมีคนสูงอายุเพิ่มขึ้นรวดเร็วกว่าภาคอื่นๆ และว่าประเทศไทยมีเวลาเตรียมตัวน้อยมากในแง่การจัดหาสวัสดิการสำหรับพลเมืองกลุ่มที่กำลังมีอายุมากขึ้น นายกรัฐมนตรีอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ กล่าวว่า มีงานที่จะต้องทำกันอีกมากในการที่จะช่วยเหลือคนสูงอายุ และว่ารัฐบาลจะสนับสนุนโครงการริเริ่มต่าง ๆ ของเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่นในการบริหารงานระบบสวัสดิการด้านนี้
แม้คนสูงอายุจะได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐบาลคนละ 500 บาท และบางคนมีลูกทำงานส่งเงินมาช่วยในการครองชีพ แต่ก็ไม่เพียงพอ และบางคนไม่มีความช่วยเหลือจากลูก จึงต้องทำงานเพื่อจะได้มีรายได้เพิ่ม
คุณโสภณ แท่งเพ็ชร์กล่าวว่า คนที่อายุมากขึ้นเหล่านั้นต้องการทำงาน เพราะไม่ต้องการเป็นภาระให้ผู้ใด และต้องการที่จะยังมีคุณค่าสำหรับสังคมและครอบครัว คุณโสภณ เห็นว่า ประเด็นสำคัญของการส่งเสริมการจ้างงานสำหรับคนอายุมากในชนบทนั้น อุตสาหกรรมในชุมชนอาจเป็นทางออกทางเศรษฐกิจที่สำคัญ และขณะที่มีคนอายุมากถูกทิ้งไว้ในชนบทเป็นจำนวนมากขึ้น ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า ชุมชนท้องถิ่นจำเป็นต้องมีบทบาทมากขึ้นในการช่วยเหลือคนเหล่านั้น
