แข่งรับประทาน
ก่อนการแข่งขันซุปเป้อร์โบลครั้งที่ 38 สองวัน มีการแข่งขันวิงโบล ครั้งที่ 12 ที่เมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย ขับรถจากกรุงวอชิงตันไปใช้เวลาราวๆสามชั่วโมงเท่านั้น “วิง” ในที่นี้คือ ปีกไก่ คนอเมริกันเริ่มรู้จักกินปีกไก่กันเมื่อสักสามสิบปีมานี่เอง เดี๋ยวนี้ ปีกไก่เป็นของกินเล่นที่จะขาดไม่ได้ในอเมริกา ถ้ามีงานเลี้ยงอย่างเป็นกันเอง
ในการแข่งรับประทานปีกไก่ปีนี้ ผู้เข้าแข่งขันคนหนึ่งเป็นผู้หญิง อีก 24 คนนั้นเป็นผู้ชาย บางคนอกใหญ่กว่าสามศอกอย่างแน่นอนเพราะน้ำหนักตัวมากกว่า 400 ปอนด์ หรือราวๆ 180 กิโลกรัม และมีไม่น้อยที่มีประวัติการแข่งรับประทานที่น่าทึ่ง ยกตัวอย่าง เช่น ออกัสตีน ชุง ซึ่งครั้งหนึ่งกินไข่ปลาคาเวียร์สองปอนด์ได้ภายในเวลา 6 นาที และพอล ลอว์เรนซ์ ซึ่งเคยใช้เวลาเพียง 20 นาทีกินลิ้นวัวสองปอนด์ หรือดอน เลอร์มัน เจ้าของสถิติการกินเนยขนาด ¼ ปอนด์ได้ 7 แท่งในเวลา 5 นาที แต่บุคคลที่เป็นข่าวคือ ซอนย่า ธอมัส ผู้หญิงคนเดียวที่เข้าร่วมการแข่งขัน
ซอนย่า ธอมัส เป็นสาวชาวเกาหลีที่อพยพไปอยู่อเมริกาเมื่อเกือบเจ็ดปีที่แล้ว เวลานี้เธออายุ 36 ปี เธอเริ่ม “แข่งรับประทาน” อย่างจริงจังเมื่อปีที่แล้วนี่เอง หลังจากที่เห็นการแข่งรับประทานฮ๊อทดอกในวันชาติสหรัฐที่โคนี่ย์ ไอส์แลนด์ใกล้นครนิวยอร์คทางทีวี เธอรู้ตัวว่า เป้าหมายสูงสุดในชีวิตต่อจากนี้ไป คือการเป็นแชมป์แข่งรับประทาน
ซอนย่า เริ่มต้นด้วยการเข้าแข่งรับประทานรอบคัดเลือกเพื่อจะได้มีสิทธิเข้าแข่งขันที่โคนี่ย์ ไอส์แลนด์ในปี 2003 เธอผ่านการคัดเลือกหลังจากที่กินฮ๊อทดอก 18 อันในเวลา 12 นาที แต่ในรอบชิงชนะเลิศ เธอพ่ายแพ้แชมป์เก่าทาเครุ โคบายาชิ เจ้าของสถิติโลกที่กินฮ๊อทดอก 50 ½ อันในเวลา 12 นาที แต่ซอนย่าไม่ย่นย่อท้อถอย ในเดือนสิงหาคม 2003 เธอชนะการแข่งรับประทานแฮมเบอร์เก้อร์ ด้วยการกินแฮมเบอร์เก้อร์ขนาด 12 ออนซ์ 7 อันในเวลา 10 นาที ชนะอีกในเดือนกันยายน ตุลาคม พฤศจิกายน และธันวาคม แต่ที่แพ้ก็มี ในวันแรงงานในสหรัฐ ซึ่งตรงกับวันจันทร์แรกของเดือนกันยายน ซอนย่าแข่งรับประทานปีกไก่ และพ่ายแพ้คู่แข่ง คุกกี้ จาร์วิส ไปด้วยคะแนน 134 ต่อ 130 ปีกไก่
แต่ที่วิง โบล ครั้งที่ 12 ซอนย่า ธอมัส นักกินจากเกาหลีใต้ แก้แค้นได้สำเร็จ โดยชนะคู่ปรับเก่า คุกกี้ จาร์วิส ด้วยคะแนน 167 ต่อ 165 ปีกไก่ รางวัลสำหรับผู้ชนะคือจักรยานยนต์ซูซูกิ วีโรน่า ราคาหนึ่งหมื่นเจ็ดพันดอลล่าร์ ซอนย่าลาออกจากงานประจำแล้ว เพื่อฝึกซ้อมอย่างจริงจังสำหรับการแข่งรับประทานครั้งต่อไป บางคนอาจจะคิดว่าการแข่งรับประทานเป็นเรื่องที่ไม่ฉลาดนัก แต่ในอเมริกา ดินแดนแห่งบิ๊กแมค ซอนย่าเชื่อว่าการแข่งรับประทานเป็นกีฬาประเภทหนึ่ง เพราะผู้เข้าแข่งขันต้องแสดงความเข้มแข็งทั้งทางร่างกายและจิตใจ ไม่แพ้กีฬาอื่นๆ
และสำหรับนักกินที่มีน้ำหนักเพียง 45 กิโลกรัมผู้นี้ เธอบอกว่า ถ้าเธออยากจะทำอะไรแล้ว เธอจะต้องทำให้ได้ดีที่สุด ดีกว่าใครๆทั้งนั้น!
นิตยา มาพึ่งพงศ์
VOA ภาคภาษาไทย Washington
Go to www.ifoce.com/profile.php to see Sonya Thomas photo and profile.
