มีงานวิจัยที่ท้าทายมาตรการด้านสุขภาพและสังคมในหลายประเทศ ที่อาจจะถึงเวลาต้องทบทวน หลังจากนักวิทยาศาสตร์มีข้อค้นพบใหม่ ว่าผลกระทบจากการถูกครอบงำทางวัฒนธรรม มีผลไปถึงสุขภาพ ความเป็นอยู่ และโรคภัยของลูกหลานในรุ่นต่อๆ มา
สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นกับกลุ่มคนพื้นเมืองในหลายทวีปที่เผชิญกับการสูญเสียเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมจากการล่าอาณานิคมของชาวยุโรปเมื่อหลายร้อยปีก่อน และส่งผลกระทบต่อเนื่องมาถึงผู้ที่สืบสายเลือดในปัจจุบัน
นักวิจัยจากสถาบันสุขภาพประชาชนพื้นเมือง แห่งแคนาดา มหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา ค้นพบผลกระทบล่าสุดและเรียกได้ว่า สั่งสมมายาวนานที่สุด ตั้งแต่ยุคล่าอาณานิคมในศตวรรษที่ 18
งานวิจัยชิ้นนี้พบว่าการถูกครอบงำทางวัฒนธรรม ที่มีความเกี่ยวโยงกับสุขภาพและอายุของทายาทชาวพื้นเมืองมายาวนาน ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มของชาวอินเดียนแดง ในทวีปอเมริกาเหนือ และชาวอเบริจินส์ ในทวีปออสเตรเลีย
ศาสตราจารย์ มัลคอล์ม คิง ผู้อำนวยการสถาบันสุขภาพประชาชนพื้นเมืองแห่งแคนาดา มหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา ยกตัวอย่างทายาทชาวพื้นเมืองอินเดียน ในแคนาดา ว่า พวกเขามักจะมีอายุเฉลี่ยน้อยกว่า ชาวแคนาดาที่มีบรรพบุรุษเป็นชาวยุโรป ประมาณ 7 ปี ขณะที่ ลูกหลานชาวพื้นเมืองอเบอริจินส์ ในทวีปออสเตรเลีย มีอายุเฉลี่ยน้อยกว่า ชาวออสเตรเลียทั่วไปประมาณ 17 ปี และส่วนมากพบว่าจะเจ็บป่วยจาก โรคเบาหวานประเภท 2 โรคหลอดเลือดหัวใจ โรคปอด และ โรคติดต่ออื่นๆ ในอัตราที่สูงกว่าคนอื่นๆ และข้อค้นพบเดียวกันนี้ ยังเกิดขึ้นในอีกหลายประเทศที่มีประชากรชาวพื้นเมืองอาศัยอยู่
นักวิทยาศาตร์จากมหาวิทยาลัยอัลเบอร์ตา บอกอีกว่า การสูญเสียวัฒนธรรม แผ่นดิน และภาษา คือส่วนหนึ่งที่ทำให้สุขภาพของผู้สืบเชื้อสายชาวพื้นเมืองเหล่านี้ย่ำแย่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง// สุขภาพทางใจ ที่ยกตัวอย่างจากเด็กๆ ชาวพื้นเมือง ในแคนาดา ที่ต้องพรากจากครอบครัวไปอยู่ในโรงเรียนภายใต้ระบบการศึกษาแบบชาวยุโรป โดยที่ไม่มีโอกาสที่จะพัฒนาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของตัวเอง
ศาสตราจารย์จากคิง เสนอว่า นักวิจัยควรจะมีมาตรการแก้ปัญหา ด้วยแนวทางด้านสุขภาพที่แตกต่างจากที่เคยยึดถือมาก่อนหน้านี้ ทั้งในแนวทางด้านที่อยู่อาศัย การพัฒนาเศรษฐกิจ // การศึกษา รวมทั้งโครงการศึกษาเกี่ยวกับผลกระทบด้านสุขภาพ โดยหวังว่าผลการวิจัยเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ด้านสุขภาพ
งานเขียนของศาสตราจารย์มัลคอล์ม คิง และนักวิจัย ในวารสารด้านการแพทย์ของแคนาดา ให้ข้อมูลระบุว่า มีประชากรชาวพื้นเมืองเกือบ 400 ล้านคนในโลก ที่ยังประสบกับความยากจน ขาดอาหาร และอาศัยอยู่อย่างแออัด ขาดสุขลักษณะที่ดี มีปัญหามลพิษ และมีข้อจำกัดด้านเข้าถึงการบริการสุขภาพ ซึ่งเป็นต้นเหตุของการมีสุขภาพที่ย่ำแย่ของพวกเขา
ท้ายที่สุดงานวิจัยจากแคนาดา ยืนยันว่าผู้ที่มีหน้าที่รับผิดชอบคือรัฐบาล ที่ควรทำงานเพื่อช่วยแก้ปัญหาในชุมชนของชาวพื้นเมืองเหล่านี้ให้ได้ในที่สุด
