การท่องเที่ยวกำลังทำให้เศรษฐกิจของเมืองหลวงพระบาง ซึ่งเป็นเมืองหลวงที่รวมจิตใจของชาวลาว ศูนย์กลางทางศาสนา และวัฒนธรรมมานานหลายร้อยปีนั้นรุ่งเรืองขึ้น
แต่การที่การค้าเพื่อมุ่งผลกำไรขยายวงออกไปนี้ ทำให้ผู้คนบางส่วนวิตกว่าเมืองหลวงพระบางจะสูญเสียเอกลักษณ์ไป
องค์การ UNESCO ประกาศยกย่องให้เมืองหลวงพระบาง ซึ่งมีบ้านเรือนสร้างตามแบบสถาปัตยกรรมดั้งเดิมของลาว อาคารแบบฝรั่งเศส และวัดวาอารามอีกสามสิบกว่าแห่งเป็นเมืองมรดกแห่งโลก ในฐานะเป็นเมืองที่มีการธำรงรักษาไว้อย่างดีที่สุด ในภาคเอเชียอาคเณย์เมื่อปีพุทธศักราช 2538
เรื่องดังกล่าวทำให้นักท่องเที่ยว นิยมมาเที่ยวเมืองหลวงพระบางกันมาก ขณะนี้มีนักท่องเที่ยวเดินทางมาเมืองหลวงพระบางปีละสามแสนกว่าคน เรื่องดังกล่าวทำให้บ้าน และที่ดินขึ้นราคา ชาวเมืองหลวงพระบางจำนวนมาก ขายบ้านและที่ทางให้นักพัฒนาที่จากภายนอก ผู้นำที่ไปปลูกสร้างเป็นอินเตอร์เน็ต คาเฟ่ ร้านอาหาร และสถานรับรองแขก
ขณะที่การท่องเที่ยวทำให้เกิดรายได้ และสร้างงาน ชาวเมืองหลวงพระบางบางส่วนเกิด
ความวิตกว่าเมืองหลวงพระบางกำลังจะสูญเสียเอกลักษณ์
นักประพันธ์ ฟรานซิส เองเกิลมานน์ ที่ปรึกษาคนหนึ่งขององค์การ UNESCO ผู้พำนักอยู่ที่เมืองหลวงพระบางมา สิบสองปีกล่าวไว้ตอนนี้ว่า การอนุรักษ์สถาปัตยกรรมของเมือง เรียกได้ว่าประสพความสำเร็จ แต่การอนุรักษ์ขนบประเพณีดั้งเดิมของเมือง กำลังโดนคุกคาม เขากล่าวด้วยว่าผู้ที่ชื่นชมส่วนใหญ่ ชอบเมืองหลวงพระบาง เพราะเป็นที่ที่มีลักษณะความเป็นอยู่ วัฒนธรรมและ ศาสนาที่วิเศษมาก และเรื่องเหล่านี้กำลังโดนคุกคาม เพราะส่วนที่จะเหลือรอดไปได้จะเป็นส่วนที่เกี่ยวข้องกับการค้าเพื่อมุ่งหวังกำไรมากที่สุดเท่านั้น ส่วนคุณธารา กุฎชฎาที่ปรึกษาคนหนึ่งของการะทรวงการท่องเที่ยวลาว ผู้พำนักอยู่ในเมืองหลวงพระบางมานานกล่าวไว้ตอนนี้ว่าการท่องเที่ยวเป็นพลังขับดันให้เศรษฐกิจของเมืองเปลี่ยนแปลง ทำให้ชีวิตของชาวเมืองจำนวนมาก เปลี่ยนแปลงไปอย่างแท้จริง แต่ขณะเดียวกัน โครงสร้างทางสังคมของเมือง ก็กำลังเปลี่ยนไปเนื่องจากการที่คนย้ายออกจากเมือง หรือมุ่งแต่จะค้าขาย แทนการมุ่งไปที่เรื่องครอบครัวเป็นหลัก
เรื่องที่ชาวเมืองหลวงพระบางไม่พอใจอีกเรื่องหนึ่ง คือการที่นักท่องเที่ยวขาดความเคารพธรรมเนียมประเพณีทางศาสนา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการออกบิณฑบาตของพระภิกษุสงฆ์ในตอนเช้า ซึ่งจะมีนักท่องเที่ยวมารุมกันถ่ายรูป และถ่ายวิดิทัศน์ ทำให้พระสงฆ์บิณฑบาตไม่สะดวก นอกจากนี้ การที่มีคนภายนอกเข้ามามากๆ ย่อมหมายถึงว่า อิทธิพลโน้มน้าวจากภายนอกย่อมเข้ามามากขึ้นเป็นเงาตามตัว ซึ่งทำให้ชาวเมือง
หลวงพระบางเกรงว่า เด็กหนุ่มเด็กสาวจะสูญเสียเอกลักษณ์ของพวกเขาไป เพราะการท่องเที่ยวนำรายได้มาให้ และขณะนี้ผู้คนนั้น รู้ความเป็นไปของโลกภายนอกมากขึ้นกว่าเมื่อสิบปีก่อน
เมื่อเทียบกับปีพุทธศักราช 2549 แล้วจะเห็นว่า การท่องเที่ยวในลาวในปีพุทธศักราช 2550 เพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจคือ เพิ่มขึ้น ร้อยละ 36.5 โดยในรอบสิบเดือนแรกของปีพุทธศักราช 2550 นั้นสมาคมการท่องเที่ยวแห่งเอเชีย-แปซิฟิกระบุว่า มีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวเมืองลาวหนึ่งล้านสามแสนกว่าคน
อย่างไรก็ดี คนส่วนใหญ่ในเมืองหลวงพระบางเห็นพ้องต้องกันว่า จำเป็นจะต้องมีมาตราการบางอย่างมาใช้อย่างรีบด่วน ถ้าจะให้เมืองหลวงพระบางธำรงรักษาวัฒนธรรมที่แปลกไม่เหมือนใคร ที่จูงใจให้นักท่องเที่ยว หลั่งไหลมายังลาวอย่างมากมายเช่นนี้ไว้ต่อไป