คุณเรย์ บราวนิ่ง นักวิ่งผู้มีชื่อเสียงคนหนึ่งของโลกยังคงออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ ในฐานะที่เขาเป็นนักวิจัยคนหนึ่งของศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพของมหาวิทยาลัยโคโรลาโด ที่นครเดนเวอร์ เขาศึกษาวิธีช่วยผู้ที่ไม่ชอบออกกำลังกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่น้ำหนักมากเกินพิกัด
เขาตั้งข้อสังเกตว่า ชาวอเมริกันที่ปฏิบัติตามคำแนะนำของรัฐบาลที่ออกกำลังกายอย่างพอประมาณ อย่างน้อยวันละครึ่งชั่วโมงนั้นมีจำนวนไม่มากเลย คำแนะนำที่ว่านั้น ทำให้คุณเรย์ บราวนิ่ง เกิดความกังขาใจว่าจะทำให้คนเกิดความท้อใจที่จะออกกำลังกายให้แข็งแรงหรือไม่ และถ้ามีวิธีการออกกำลังกายแบบไม่หักโหมถึงขนาดนั้น และยังเป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เขาจึงเชิญชวนให้ทุกคนเคลื่อนไหว โดยหันไปใช้วิธีการเดิน
ระหว่างการศึกษาโดยให้คนเดินบนเครื่อง Tread Mill พบว่าคนชอบเดินแบบสบายๆ ราว 4-5 กม. ต่อ ชม. แต่พอเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น คุณเรย์ บราวนิ่ง กล่าวว่าคนที่มีน้ำหนักตัวสูงเกินพิกัด มักจะรู้สึกกระสับกระส่ายมาก เมื่อคำนวณเปรียบเทียบกันดูแล้ว
คุณรัทเจอร์ ครอม เพื่อนร่วมทีมของคุณเรย์ บราวนิ่ง ซึ่งเป็นศาสตราจารย์ด้านสรีรวิทยาของมหาวิทยาลัยโคโรลาโดกล่าวว่า การผลักดันให้คนเดินเร็วๆ นั้น ทำให้ข้อต่อของพวกเขาทำงานหนักขึ้น โดยเฉพาะคนที่มีน้ำหนักตัวมากเกินพิกัด ทั้งนี้เพราะพวกเขามักจะเดินเตาะแตะเมื่อต้องเดินเร็วขึ้น อาจารย์ครอมคิดว่า ถ้าเราเดินช้าลงพอสมควรจะเป็นประโยชน์ต่อคนผอม คนอ้วน และคนที่อ้วนมากๆ เพราะข้อต่อต่างๆ จะทำงานเบาลงอย่างน่าตกตะลึง
คุณเรย์ บราวนิ่งชี้แจงว่า ถ้าคนเราเดินอย่างสบายๆ วันละ 2-3 กม. เป็นประจำ ก็จะช่วยให้พวกเขาเริ่มไปตามเส้นทางที่นำไปสู่การออกกำลังกาย ที่ทำให้ร่างกายสมบูรณ์แข็งแรงได้