นักศึกษาและอาจารย์จำนวนหนึ่งบอกว่า รายงานผลการศึกษาที่เขียนรายละเอียดและข้อเเนะนำเพื่อปรับปรุงการเรียนให้ดีขึ้น มีประโยชน์มากกว่าการระบุระดับเกรดเป็นตัวอักษร A ถึง F แต่อีกหลายคนบอกว่าการให้เกรดเป็นตัวอักษรช่วยกระตุ้นให้นักศึกษาพยายามมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม มหาวิทยาลัยบางแห่งไม่มีเกรดให้นักศึกษา เเต่อาจารย์จะเขียนรายงานแก่นักศึกษาเเต่ละคน โดยอธิบายว่าทำได้ดีในด้านใดบ้างและต้องปรับปรุงอะไรบ้าง
เจสสิก้า วีเวอร์ส อายุ 21 ปี เรียนวิชาเอกการศึกษาก่อนปฐมวัยที่วิทยาลัยอัลเวอร์โน่ ในเมืองมิลวากี้ รัฐวิสคอนซิน เป็นวิทยาลัยคาทอลิกเล็กๆ ที่สอนเฉพาะนักศึกษาหญิง
วีเวอร์สบอกว่า เพื่อนบางคนคิดว่าเป็นเรื่องเเปลกที่วิทยาลัยของเธอไม่ให้เกรดนักศึกษาเป็นตัวอักษร A-F เเต่วีเวอร์สบอกว่าชอบรายละเอียดที่อาจารย์เขียนในรายงานผลการศึกษา เพราะช่วยให้เธอเตรียมตัวแผนการสอนที่ง่ายเเก่การเข้าใจของเด็กเล็ก
ส่วน เเองเจลลีน่า นูโน่ เพื่อนร่วมชั้นเรียนที่ย้ายมาจากมหาวิทยาลัยของรัฐที่ใหญ่กว่าเพราะมีปัญหาด้านวิชาการเขียน บอกว่าคำเเนะนำที่ละเอียดของอาจารย์ช่วยให้เธอเขียนได้ดีขึ้น งานเขียนมีความชัดเจนมากขึ้น
เบน สตัมพ์ส เป็นนักศึกษาปีสุดท้ายที่วิทยาลัยแฮมพ์เชียในรัฐเเมสสาชูเส็ทท์ กล่าวว่า ได้รับรายงานผลการศึกษาเป็นตัวอักษร A ถึง F ในตอนเรียนมัธยม เเต่เขาไม่เคยเข้าใจว่าเกรดที่ได้รับบอกถึงความสามารถของตนอย่างไร
เขาบอกว่าเกรดที่เป็นตัวอักษรไม่มีรายละเอียดที่ช่วยอธิบายว่าทำไมถึงได้ B ทำไมถึงไม่ได้ C เขาไม่มีทางรู้เลยว่าทำไมจึงไม่ได้เกรด A เเละไม่รู้ว่าควรปรับปรุงอย่างไรจึงจะทำได้ดีขึ้น
สตัมส์บอกว่านักศึกษาที่มหาวิทยาลัยแฮมพ์เชียและที่อื่นๆ ที่ไม่ได้รายงานผลการศึกษาเป็นเกรด เต็มใจที่จะลงเรียนในวิชาที่ยาก นักศึกษาจำนวนมากไม่อยากลงเรียนในวิชาที่ยากเพราะกลัวจะได้เกรดต่ำซึ่งจะมีผลต่อระดับเกรดเฉลี่ย หรือ GPA
มาร์ค เฮาเออร์ รักษาการรองอธิการบดีผ่ายวิชาการที่มหาวิทยาลัยแอนทิออค วิทยาเขตลอสเองเจลลีส ซึ่งไม่ไห้เกรดนักศึกษาเป็นตัวอักษร กล่าวว่า ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยในสหรัฐฯ เป็นการปรับตัวสำหรับนักศึกษานานาชาติ การประเมินผลการเรียนด้วยการเขียนในรายละเอียดช่วยให้นักศึกษาต่างชาติเข้าใจความคาดหวังต่างๆ ได้ดีขึ้น
เขากล่าวว่าเกรดตัวอักษร A ถึง F ไม่ช่วยให้นักศึกษาเข้าใจความสามารถของตน นักศึกษาบางคนกังวลว่าในฐานะนักศึกษาที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยแอนทิออค พวกเขาจะเข้าเรียนในระดับปริญญาโทยากขึ้น และไม่สามารถเเข่งขันกับนักศึกษาที่ได้เกรดตัวอักษรในการหางานทำ
เจ้าหน้าที่ฝ่ายรับสมัครนักศึกษาเเละผู้ว่าจ้างงาน มักร้องขอข้อมูลในรายละเอียดเกี่ยวกับตัวนักศึกษาจากทางมหาวิทยาลัยเพื่อประกอบการพิจารณา เเละเมื่อได้รับรายละเอียดเเล้ว พวกเขาจะเข้าใจในความสามารถของนักศึกษามากขึ้น
ราเชล รูบินสไตน์ คณบดีฝ่ายบริการเเละสนับสนุนวิชาการที่มหาวิทยาลัยเเฮมเชีย บอกว่า ที่ทำงานไม่ประเมินพนักงานจากเกรดการเรียนในมหาวิทยาลัย เเต่จะดูว่าทำงานในตำเเหน่งได้ดีเเค่ไหนมากกว่า
วิลเลี่ยม โคพลิน ผู้อำนวยการด้านโครงการประชาสัมพันธ์ที่เเม็คสเวลล์ มหาวิทยาลัยซีราคูส ในนิวยอร์ก กล่าวว่า นักศึกษาจะเรียนหนักเพื่อให้ได้เกรดที่ดี และเขาไม่เเน่ใจว่านักศึกษาจะตั้งใจเรียนจริงจังเเค่ไหนหากไม่มีเกรดให้
เขาบอกว่า นักศึกษาได้รับเเรงจูงใจจากเกรดตัวอักษร มีนักศึกษาไม่กี่คนเท่านั้นที่มีความมุ่งมั่นด้วยตนเองโดยไม่พึ่งเเรงจูงใจจากภายนอก
เวเนสสา ริออส อายุ 32 ปี เรียนจบปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยแอนทิออค วิทยาเขต ลอสเองเจลลีส และกำลังเรียนต่อปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้อีกด้วย เธอบอกว่าการประเมินผลการเรียนแบบไม่มีเกรดนี้ ไม่ได้หมายความว่านักศึกษาเรียนหนักน้อยกว่าหรือพยายามน้อยกว่า เเต่หมายความว่านักศึกษาต้องเข้าใจว่าอาจารย์สอนอะไร
เธอบอกว่าการเรียนเเบบไม่ได้เกรดเป็นตัวอักษร ช่วยลดระดับความเครียดลง
(เรียบเรียงโดยทักษิณา ข่ายแก้ว วีโอเอภาคภาษาไทยกรุงวอชิงตัน)
