ผู้เชี่ยวชาญขององต์การอาหารและการเกษตรของสหประชาชาติกล่าวว่า ไข้หวัดนกยังเป็นโรคที่แพร่ระบาดอยู่แต่ในสัตว์เท่านั้น และเท่าที่ปรากฏเป็นภัยต่อมนุษย์ในจำนวนจำกัด กระนั้นโอกาสที่ไข้หวัดนกจะกลับกลายมาเป็นโรคระบาดในหมู่มนุษย์ก็ยังคงเป็นไปได้อยู่
นายแพทย์เดวิด นาบาโร่ ผู้ประสานงานโรคไข้หวัดใหญ่ และไข้หวัดนกขององค์การสหประชาชาติ กล่าวกับผู้สื่อข่าวที่ กทม. เมื่อไม่นานมานี้ว่า ในขณะที่หลายประเทศมีความคืบหน้า ในการสกัดกั้นการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสไข้หวัดนก ยังมีอีกหลายประเทศที่เป็นปัญหา
เจ้าหน้าที่สหประชาชาติผู้นี้กล่าวว่า ในช่วงสามปีที่ผ่านมา หลายประเทศได้ลงทุนทรัพยากรเป็นจำนวนมาก ในการฉีดวัคซีนให้กับสัตว์ปีก กับบริการทางด้านสัตวแพทย์ และในสิ่งที่เรียกว่าความมั่นคงทางชีววิทยา เพื่อลดความเสี่ยงที่จะเกิดโรคไข้หวัดนกในสัตว์ปีกและนกป่า และว่าในขณะที่หลายประเทศประสบความสำเร็จในการควบคุมโรคดังกล่าว ในบางพื้นที่ยังมีปัญหาอยู่ต่อไป
นายแพทย์เดวิด นาบาโร่ ขององค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติกล่าวว่า เฉพาะในเอเชีย เชื้อไวรัสไข้หวัดนกยังคงระบาดอยู่ต่อไป ในบังคลาเทศ อินดดนีเซีย และเวียตนาม ในอาฟริกานั้น ยังมีการระบาดอยู่ต่อไปในยิปต์ และไนจีเรีย ผู้เชี่ยวชาญคนนี้กล่าวว่า ชาติที่ยังไม่ได้พัฒนาอุตสาหกรรมการส่งออกสัตว์ปีก ประสบความลำบากมากขึ้นในการควบคุมโรคที่ว่านี้ ยกเว้นประเทศไทย ที่ผู้เชี่ยวชาญยกตัวอย่างว่า ประสบความสำเร็จในการควบคุมมากกว่าคนอื่น เพราะมีระบบสัตว์แพทย์ที่จัดการกับการส่งออกสัตว์ปีกได้อยู่แล้ว
อีกปัญหาหนึ่งที่ผู้เชี่ยวชาญของสหประชาชาติกล่าวว่า อาจเป็นปัญหาหนักต่อการพยายามควบคุมไข้หวัดนก คือความลังเลใจของบางประเทศที่จะส่งมอบตัวอย่างเนื้อเยื่อของไข้หวัดนกที่เกิดขึ้นในประเทศของตน สำหรับการวิจัยซึ่งจะนำไปสู่การพัฒนาวัคซีนป้องกันโรคขึ้นมา สองประเทศที่ถูกระบุชื่อคือ จีน และ อินเดีย ซึ่งเรียกร้องขอให้มีการอธิบายให้ชัดเจน ว่าตนจะได้รับประโยชน์ตอบแทนในด้านทรัพย์สินทางปัญญาอย่างไรบ้าง ถ้าวัคซีนที่พัฒนาขึ้นมาได้นั้น อาศัยใช้เนื้อเยื่อตัวอย่างจากประเทศของตน
นายแพทย์เดวิด นาบาโร่ ผู้ประสานงานเรื่องโรคไข้หวัดใหญ่ และไข้หวัดนก ขององค์การอาหารและการเกษตรของสหประชาชาติกล่าวว่า กำลังมีการเจรจากันอยู่ในเรื่องนี้ ผู้แทนของหลายประเทศมีกำหนดจะประชุมเรื่องไข้หวัดนกกันอีกครั้งหนึ่งปลายเดือนนี้ ที่นครเจนีวา เรื่องหนึ่งที่กล่าวว่าจะมีการหารือกัน ในการกำหนดมาตรฐานระหว่างประเทศ ในการร่วมใช้ข้อมูลและตัวอย่างเนื้อเยื่อ
