รายงานฉบับใหม่ระบุว่า สิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ต่างๆ ที่มีแนวโน้มว่าจะสูญพันธุ์มีจำนวนเพิ่มมาก ขึ้น องค์กรอนุรักษ์สัตว์โลก World Conservation Union ซึ่งเพิ่งจะเผยแพร่ Red List หรือบัญชีแดง ของสิ่งมีชีวิตที่มีแนวโน้มว่าจะสูญพันธุ์ เตือนว่าชีวิตบนโลกใบนี้จะสูญหายไปอย่างต่อเนื่อง ในอัตราที่รวดเร็ว เว้นเสียแต่ว่าจะมี การดำเนินการใดๆอย่างฉับพลันเพื่อแก้ไข
ปัจจุบันมีรายชื่อของสิ่งมีชีวิตพันธุ์ต่างๆ ที่ถูกคุกคามอยู่ในบัญชีแดง 41,415 สายพันธุ์ และ 16,306 สายพันธุ์จากจำนวนดังกล่าวมีแนวโน้มว่าจะสูญพันธุ์ ซึ่งนับว่ามากกว่าเมื่อปีที่แล้วเกือบ 200 สายพันธุ์ สมาคมอนุรักษ์สัตว์โลกกล่าวว่า จำนวนของสิ่งมีชีวิตที่สูญพันธุ์ไปแล้วมีถึง 785 พันธุ์ และอีก 65 พันธุ์มีชีวิตอยูได้ด้วยการถูกเลี้ยงไว้ในกรงขัง
รายชื่อของสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์นั้น รวมถึงกอริลล่าในแถบตะวันตกของทวีปแอฟริกา, ปลาโลมาในลุ่มแม่ น้ำแยงซีเกียง, จระเข้ในอินเดียและเนปาล ตลอดจนนกแร้งในอัฟริกา และเอเชีย และนับว่าเป็นครั้ง แรก ที่ปะการัง 10 สายพันธุ์จากหมู่เกาะกะลาปาโกสมีรายชื่ออยู่ในบัญชีแดง ด้วย
คุณแคโรลีน พอลลอค เจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการด้านบัญชีแดงของสมาคมอนุรักษ์สัตว์โลก กล่าวว่า ลิงขนาดใหญ่อยู่ในสภาวะวิกฤติที่จะใกล้สูญพันธุ์ เพราะสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัย ถูกล่า และตายด้วยเชื้อไวรัสอีโบล่า เธอบอกว่าประชากรลิงกอริลล่าลดลง 60 เปอร์เซนต์ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา
คุณแคโรลีน พอลลอคบอกว่า ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตพันธุ์ใดๆก็ตามที่สูญสิ้นไป ล้วนแล้วแต่นำมาซึ่ง ความสูญเสียอันยิ่งใหญ่สู่มวลมนุษย์ แม้แต่นกแร้งที่น่าชัง
เธอบอกว่า คนส่วนใหญ่คิดว่าอีแร้งเป็นเเค่นกตัวใหญ่น่าเกลียดน่ากลัว ที่กินซากสัตว์ที่ตาย แล้ว แต่ที่จริงแล้ว มนุษย์เราจำเป็นต้องให้นกที่น่าตาน่าเกลียดน่ากลัวนี้ คอยกินซากสัตว์ที่เน่าเปื่อย เพื่อช่วยรักษาสภาพแวดล้อม และลดการแพร่ระบาดของโรคจากสัตว์ต่างๆ ที่อยู่ในบริเวณนั้น ดังนั้น อีแร้งจึงมีบทบาทสำคัญต่อสุขภาพและระบบต่างๆ ของมนุษย์ด้วย
เจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการด้านบัญชีแดงของสมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่าโลกผู้นี้กล่าวต่อไปว่า มนุษย์คือมูลเหตุสำคัญของการที่สัตว์ ปลา และพืช พันธุ์ต่างๆ สูญหายไป และว่าการที่สิ่งมีชีวิต พันธุ์ต่างๆ มีจำนวนลดลงนั้น เนื่องมาจากการขาดที่อยู่อาศัย การเสื่อมสภาพของเนื้อดิน และการที่ ผู้คนล่า สัตว์ และจับปลามากเกินไป
คุณแคโรลีนบอกว่าสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์รุกรานนั้น เป็นอันตรายอย่างมาก เมื่อถูกนำไปไว้ที่เกาะหรือในบริเวณที่ไม่ใช่ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น นอกจากนี้ยังมีปัจจัยอื่นๆ เช่นเชื้อโรค และสภาพ ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ที่เป็นภัยคุกคามต่อสิ่งมีชีวิตต่างๆ แต่ทั้งหมดทั้งมวลแล้ว มนุษย์คือผู้ที่สูญเสีย มากที่สุด
คุณแคโรลีน พอลลอค กล่าวว่า สิ่งมีชีวิตไม่ว่าจะเป็นพืชหรือสัตว์ที่อยู่ทั่วโลกนั้น ให้อาหาร ให้อาชีพ ให้เครื่องเรือน ให้หลังคาคุ้มแดดคุ้มฝน ตลอดจนยารักษาโรคแก่มนุษย์ ยิ่งเราสูญเสียสิ่ง มีชีวิตเหล่านี้มากขึ้นเท่าไหร่ สุขภาพอนามัย สวัสดิภาพ และลูกหลาน ของเราก็ยิ่งมีความเสี่ยงมาก ขึ้นเท่านั้น เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราต้องใส่ใจ และต้องทำอะไรซักอย่าง
คุณแคโรลีนบอกว่ารัฐบาลของแต่ละประเทศควรกำหนดนโยบายด้านการอนุรักษ์ให้เหมาะสม แต่ทุกคนจะต้องคำนึงถึงผลจากการกระทำของตน และไม่ใช้ทรัพยากรอันล้ำค่าของโลกอย่างฟุ่มเฟื่อย
