เมื่อพูดถึงบ้านที่เมืองไทย บ้านหลังเล็ก หลังใหญ่คงไม่สำคัญ บ้านแต่ละหลังจะอยู่กัน กี่คนก็ได้ แต่ที่อเมริกาไม่ได้ คำนึงถึงขนาดของตัวบ้าน ว่าจะกว้างขวางใหญ่โตเพียงใด แต่จะให้ความสำคัญของจำนวนห้องแต่ละห้อง ว่าบ้าน หลังนั้นมีจำนวนห้องทั้งหมดกี่ห้อง เพราะนั่นหมายความว่าจะสามารถนับจำนวนผู้อาศัยอยู่ในบ้านได้ ว่าคนจะอาศัย อยู่ในบ้านหลังนี้ได้กี่คน อเมริกามีกฏหมายบังคับว่า บ้านหลังใดมีจำนวนห้องนอนเพียง 2 ห้องคนอยู่ได้ไม่เกิน 4 คนเท่านั้น ถ้าบ้านหลังใดมีจำนวน 4 ห้องนอนก็อยู่ได้ไม่เกิน 8 คน อยู่เกินหลายคนโดนจับแน่ เพราะเป็นมาตรการ ความปลอดภัยของผู้อาศัยในกรณีที่เกิดไฟไหม้ แถมด้วยเรื่อง การซื้อ – ขายบ้านแต่ละหลัง ก็จะต้องมีมาตรฐาน เครื่องเรือนเช่น ทุกบ้านต้องมีตู้เย็น เตาแกส หรือเตาไฟฟ้าประกอบอาหาร เครื่องทำน้ำร้อน เครื่องปรับอากาศ ขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไม่สามารถดำเนินการทำสัญญาซื้อขายได้ และยังครอบคลุมไปถึงข้อห้ามต่างๆอีกด้วย เช่น หากบ้านหลังใดที่อยู่ในโซนที่ไม่ใช่ย่านการค้า แม้จะเป็นชุมชนใหญ่ที่อาจทำให้เจ้าของบ้านคิดทำการค้า นึกอยาก ขายของชำในละแวกบ้าน เหมือนบ้านเรานั้นไม่ได้เด็ดขาดถือว่าผิดกฏหมาย หรือแม้แต่ตึกแถวที่ชั้นล่างเปิดทำการ ค้าเปิดเป็นร้านขายของ ชั้นบนว่างอยู่ ก็ไม่สามารถขึ้นไปพักอยู่อาศัยชั้นบนได้ คงต้องถอนหายใจกันอึกใหญ่ เลยทีเดียวเพราะระบบครอบครัวไทยเรายังคงเป็นแบบครอบครัวใหญ่ที่มีทั้งปู่ย่า ตายาย ลูกหลาน รวมญาติ ครบ
