สูตรสำเร็จในการใช้ทีมสร้างภาพยนตร์และนักแสดงเป็นเชื้อสายเดียวกันทั้งหมด เห็นจะเป็นเทรนด์ใหม่ที่ฮอลลีวู้ดเชื่อว่าจะสร้างความสำเร็จให้ภาพยนตร์อย่างถล่มทลาย อย่างที่เห็นจากภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ Black Panther ที่ใช้นักแสดงเชื้อสายแอฟริกันทั้งเรื่อง
มาคราวนี้ ฝั่งเอเชียก็ไม่น้อยหน้า ด้วยการเข็นภาพยนตร์โรแมนติกคอมาดี้ ที่สร้างจากนิยายขายดี New York Bestseller อย่าง Crazy Rich Asians ผลงานเขียนของ Kevin Kwan เมื่อปี 2013 ที่มีหนังสือภาคต่ออย่าง China Rich Girlfriend ในปี 2015 และ Rich People Problems ในปี 2017
Crazy Rich Asians เป็นเรื่องราวถูกจริตชาวเอเชียและแม่บ้านผิวขาวเหลือใจ กับเรื่องวุ่นวายของ เรเชล ชู สาวอเมริกันเชื้อสายจีน ที่ผลักดันตัวเองจนเป็นอาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ของ NYU ที่จู่ๆแฟนหนุ่มร่างสูงหุ่นซิคแพค นามว่า นิค ยัง อยากจะพาเธอไปงานแต่งเพื่อนสนิทและไปพบหน้าครอบครัวครั้งแรกที่สิงคโปร์
ดูเหมือนจะเป็นทริปหวานๆสบายๆ สำหรับเรเชล ถ้าหากว่า นิค เป็นแค่ผู้ชายธรรมดาไก่กา แต่ปรากฏว่าเขาเป็นทายาทตระกูลยัง อภิมหาเศรษฐีรวยล้นฟ้าในสิงคโปร์ ครบเรื่องทั้งความหล่อ รวย เพอร์เฟกต์ ทำให้เรเชลต้องสู้รบปรบมือกับสาวๆ ที่จะมาแย่งชิงนิคไปจากเธอ และต้องเอาชนะใจว่าที่แม่สามีจอมเฮี้ยบ เอลินอร์ ที่เรียกว่าปั้นลูกชายมากับมือเพื่อให้รับช่วงต่อจากครอบครัวให้ได้
แค่เห็นพลอตเรื่องก็แทบจะโยนผักตบชวาไปช่วยดูดความน้ำเน่าของภาพยนตร์จะแย่อยู่แล้ว แต่ถ้าตัดจุดนี้ไป เราจะมองเห็นความน่าสนใจในภาพยนตร์เรื่องนี้ คือ สีสันฉูดฉาดบาดตาสะท้อนความเป็นเอเชียนที่หรูหราฟู่ฟ่า ซึ่งคนระดับรายได้ปานกลางนั้นอาจไม่เข้าใจ
เราจะได้เห็นตัวละครที่สวยหล่อประหนึ่งนายแบบนางแบบเดินกรุยกรายกันทั้งเรื่อง การประโคมของแบรนด์เนมที่ซื้อหากันเหมือนกันผัก 3 กำ 10 บาท แต่ยอมใจในความใส่ใจรายละเอียดของเรื่องซึ่งหากได้อ่านหนังสือมาก่อน จะทราบว่าแบรนด์เนมที่ปรากฏบนเรื่องเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ ที่ต้องพึ่งพาคัมภีร์แบรนด์เนมในการอ่านเพิ่มความเข้าใจ
อีกด้านหนึ่ง คือ นัยยะของภาพยนตร์ ชื่นชมการเดินเรื่องด้วยการพนันและทฤษฎีเกม ถือว่าฉลาดมากในการยกระดับการเชือดเฉือนอารมณ์ที่เหนือกว่าละครหลังข่าว
ประทับใจหลายซีนที่ให้บทของความเป็นแม่ผู้ทุ่มเทของผู้หญิงเอเชีย การเอาชนะกรอบเดิมๆของสังคมเอเชียน การสะท้อนชนชั้นวรรณะในเอเชียที่วัดด้วยน้ำเงินมันมีอยู่จริงและโหดร้าย บทบาทของผู้หญิงเอเชียนในบริบทที่แตกต่างกัน เช่น ผู้หญิงรวย ประสบความสำเร็จกว่าสามี ก็มีโอกาสล้มเหลวเรื่องชีวิตคู่ได้ และการเปรียบเทียบแนวคิดการใช้ชีวิตของเอเชียนกับอเมริกัน ทั้งหมดนี้ทำให้รู้สึกดูเพลินจนสองชั่วโมงท่าทางจะไม่พอ เพราะไม่มีจังหวะเนือยให้ได้เห็นในเรื่องสักเท่าไหร่
หนังเรื่องนี้ ถือว่าทำได้ดีและจับถูกจังหวะในช่วงที่ฮอลลีวู้ดกำลังมองหาความเป็น “ของแท้” ด้วยการใช้ทีมงานและนักแสดงที่เป็นเอเชียนและเชื้อสายเอเชียนแท้ๆ แทนที่จะถูก “ฟอกขาว” เหมือนอย่างที่เคยเป็นมา
สำหรับคอหนังโรแมนติกคอมาดี้ ที่ชอบความชวนฝันและฟินจิกหมอนก็หาเวลาไปชมกันได้กับ Crazy Rich Asian และน่าจะเป็นมาตรฐานที่สูงสำหรับภาพยนตร์เอเชียนอื่นๆ ที่อยากจะเดินหน้าต่อบนแวดวงฮอลลีวู้ด
