โรคเขตร้อนที่ขาดการเหลียวแลเป็นโรคที่แพร่ระบาดในอย่างน้อย 149 ประเทศทั่วโลก ทวีปแอฟริกาเป็นทวีปที่มีการระบาดของโรคเหล่านี้มากที่สุดในโลก โดยมีประชาชนราว 450 ล้านคนติดเชื้อโรคเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นโรค sleeping sickness โรคพยาธิกินี โรคพยาธิใบไม้ในเลือด (Schistosomiasis) และโรคเรื้อนเรื้อน (leprosy)
โรคเหล่านี้และโรคเขตร้อนที่ขาดการเหลียวแลอื่นๆ อีกหลายโรคเป็นสาเหตุให้คนเสียชีวิตจำนวนมากในหลายส่วนของโลก โรคเหล่านี้ยังมีผลให้ตาบอด เกิดความพิการทางร่างกายอย่างถาวรและอาจเสียชีวิตได้
โรคเขตร้อนเหล่านี้เกิดกับคนยากจน และมักแพร่ระบาดรวดเร็วในพื้นที่ที่ขาดระบบสุขาภิบาล และขาดแคลนน้ำสะอาด
นาย Dirk Engels ผู้อำนวยการสำนักงานควบคุมโรคที่ถูกละเลยแห่งองค์การอนามัยโลก กล่าวว่าคนยากจนส่วนมากติดเชื้อโรคหลายๆ ชนิดในเวลาเดียวกัน เขากล่าวว่าอาการป่วยบางครั้งอาจจะไม่ชัดเจน และคนไม่รู้ตัวว่าตนป่วยทำให้เกิดผลเสียต่อสุขภาพในระยะยาวตามมา
เขากล่าวว่าเด็กๆ ที่มีเชื้อพยาธิหลายชนิดในร่างกาย อาทิโรคพยาธิใบไม้ในเลือดและพยาธิในลำใส้ จะไม่สามารถไปเรียนหนังสือในโรงเรียนได้เพราะอาการป่วย ส่งผลต่ออนาคตและคุณภาพชีวิตเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่
องค์การอนามัยโลกย้ำว่าโรคเหล่านี้รักษาได้ง่ายและเสียค่าใช้จ่ายไม่แพง การบำบัดด้วยยาสามชนิดเป็นประจำทุกปี สามารถป้องกันการเจ็บป่วยด้วยโรคบางโรคได้ แต่สำหรับโรคบางโรคอาจจะต้องใช้ยาแบบเฉพาะเจาะจง
รายงานขององค์การอนามัยโลกเกี่ยวกับโรคเขตร้อนนี้ ยังนำเสนอข้อมูลที่แสดงถึงความก้าวหน้าในการป้องกันโรคบางชนิด โดยชี้ว่ามาจากการเพิ่มมาตรการแทรกแซงเพื่อการป้องกันโรคในกลุ่มคนที่ยากจนมากที่สุด รายงานนี้ชี้ว่ามีคนจนมากกว่า 800 ล้านคนที่ได้รับยาสามชนิดที่ใช้ป้องกันโรค รายงานนี้เปิดเผยว่าโรค river blindness กำลังจะถูกกำจัดให้หมดไปจากทวีปอเมริกาเหนือ และคาดว่าโรคติดเชื้อลิชมาเนีย (Leishmaniasis) จะถูกกำจัดจากบังคลาเทศและเนปาลภายในปลายปีนี้
รายงานขององค์การอนามัยโลกยังชี้ว่ามีคนเป็นพยาธิกินี 124 คนในปีนี้ถือว่าลดลงมาจนเกือบจะหมดไปจากโลกแล้ว ส่วนโรค sleeping sickness ในบรรดาชาติแอฟริกาทางใต้ของทะเลทรายซาฮาร่าลดลงจากเกือบสี่หมื่นรายเมื่อ 14 ปีที่แล้วเหลือแค่หกพันกว่ารายเมื่อปีที่แล้ว
Dr. Engels กล่าวว่าจำเป็นต้องมีการควบคุมพาหะของโรค ออกมาตรการด้านสัตวบาลและการจัดหาน้ำกับบริการสุขาภิบาล เพื่อกำจัดโรคเขตร้อนที่ถูกละเลย 17 โรคให้ให้หมดไปอย่างถาวร องค์การอนามัยโลกประมาณว่าจำเป็นต้องใช้งบประมาณ 3 พันล้านดอลล่าร์สหรัฐต่อปีต่อเนื่องเป็นเวลา 6 ปีจากนี้ไป และลดลงมาครึ่งหนึ่งในระยะเวลา 10 ปีต่อจากนั้น
เขากล่าวว่าหากเทียบแล้วเท่ากับเงินหนึ่งดอลล่าร์ต่อหัวประชากรต่อปีในประเทศต่างๆ ที่ได้รับผลกระทบจากโรคเขตร้อนที่ถูกละเลยในช่วงระยะเวลา 16 ปี จะเห็นว่าเมื่อเทียบในระยะยาวแล้ว โครงการนี้เสียค่าใช้จ่ายไม่มาก เขาย้ำว่าปัจจัยสำคัญในการกำจัดโรคเขตร้อนที่ถูกละเลย คือความมุ่งมั่นและทุ่มเทของประเทศต่างๆ
