เศรษฐกิจหดตัวในอเมริกากระทบต่อรายได้ของนักดนตรีพื้นเมืองเม็กซิกันมารียาชี่ในนครลอสเองเจลลีส

อเมริกาเป็นดินแดนแห่งโอกาสสำหรับชาวเม็กซิกันที่มองหางานทำมานมนานแล้ว โดยเฉพาะนักดนตรีพื้นเมืองเม็กซิกันที่เรียกว่ามารียาชี่ แต่สภาพเศรษฐกิจหดตัวในอเมริกาขณะนี้กำลังส่งผลกระทบต่อรายได้ของนักดนตรีเหล่านี้อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ดนตรีพื้นเมืองเม็กซิกันมารียาชี่ กำเนิดขึ้นในเม็กซิโกราวศตวรรษที่สิบเก้า แล้วข้ามชายแดนไปแพร่หลายในนครลอสเองเจลลีสของสหรัฐ นักดนตรีพื้นเมืองเม็กซิกันบางคนยังโชคดีที่ได้งานแสดงในร้านอาหารแต่ยังมีนักดนตรีคนอื่นๆอีกมากมายที่ต้องนั่งรองานที่ร้านกาแฟท่ามกลางแดดร้อน ที่จัตุรัสแห่งหนึ่งชื่อว่า มารียาชี่ พลาซ่า ทางตะวันออกของนครลอสเองเจลลีสเพื่อคอยให้คนมาจ้างไปแสดง

นักดนตรีมาริยาชี่ แต่งตัวด้วยชุดคล้ายสูทปักเลื่อมทองหรือเงิน ผู้ชายกางเกงขาลีบปักเลื่อมระยิบระยับ คล้ายๆกับชุดของเอววิส เพร่สลี่ บางคนใส่เน็คไทสีสดหรือผูกโบว์หูกระต่าย บางคนใส่เข็มขัดหัวเงินขนาดใหญ่ ผู้หญิงจะสวมกระโปรงยาวถึงข้อเท้า และที่ขาดไม่ได้คือหมวกปีกว้างสไตน์เม็กซิกัน

คุณเดวิด มาร์ติน นักดนตรีพื้นเมืองเม็กซิกันรุ่นเดอะบอกผู้สื่อข่าววอยออฟอเมริกาว่างานเล่นดนตรีเป็นอาชีพเพียงอาชีพเดียวที่เขามีในขณะนี้ และเขารับจ้างเล่นดนตรีมา 54 ปีแล้ว

เพลงแนวพื้นเมืองเม็กซิกันเป็นที่นิยมในหมู่คนอเมริกันเชื้อสายเม็กซิกันในนครลอสเองเจลลีส แคลิฟอเนียร์ และในเท็กซัส นิยมแสดงในงานฉลองต่างๆ อาทิ งานแต่งงานและงานเลี้ยงฉลองต่างๆในครอบครัว

คุณเดวิด มาร์ติน กับเพื่อนร่วมอาชีพคนอื่นๆ แต่งตัวชุดนักดนตรีเต็มยศ มานั่งรองานที่มารียาชี่ พลาซ่าเป็นประจำ เขาบ่นว่าเศรษฐกิจขาลงในอเมริกากระทบต่ออาชีพรับจ้างเล่นดนตรีอย่างมาก

คุณเดวิด มาร์ติน กล่าวว่ารายได้จากการรับจ้างเล่นดนตรีลดลงมากกว่าครึ่งหนึ่งจากที่เคยได้ ทำให้นักดนตรีมาริยาชี่บางคนต้องเดินทางกลับเม็กซิโก บางคนเลิกอาชีพรับจ้างเล่นดนตรีไปเลยแต่บางคนก็ยังทนสู้ต่อไป

เขาบอกว่า ตอนที่เศรษฐกิจดี คนทั่วไปจ้างนักดนตรีครั้งละเเปดคนพร้อมๆกันไปแสดงเป็นวงดนตรีในงานเลี้ยงส่วนตัว แต่ตอนนี้อย่างมากจะจ้างแค่ทีละห้าคนเท่านั้น

นักดนตรีพื้นเมืองเม็กซิกันสามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลายประเภท ทั้งเครื่องสายและเครื่องเป่า อาทิ ไวโอลิน กีต้าร์แบบต่างๆ ทั้งคลาสสิก กีต้าร์เบสและกีต้าร์เสียงสูงแบบห้าสาย ทรัมเป็ทและฮาร์ป บางทีอาจจะมีนักร้องรับจ้างมาร่วมแสดงด้วยแต่ปกติแล้วนักดนตรีมารียาชี่เหล่านี้ร้องเพลงได้ด้วย

คุณคาร์ลอส ปาชิโค นักดนตรีมารียาชี่อีกคนหนึ่ง กล่าวว่า รายได้จากการเล่นรับจ้างเล่นดนตรีไม่พอเลี้ยงชีพ เขามีทำงานประจำที่สนามบินลอสเองเจลลีสแต่รับจ้างเล่นดนตรีมารียาชี่เป็นอาชีพเสริมเท่านั้นเพราะต้องหาเงินเพิ่มไปซื้อบ้านหลังใหม่

คุณคาร์ลอส ปาชิคโค บอกผู้สื่อข่าววอยออฟอเมริกาว่า เมื่อรายได้ของประชาชนทั่วไปลดลงก็มีผลกระทบต่อนักดนตรีรับจ้างอย่างพวกตนเพราะเมื่อลุกค้ากระเป๋าแฟบ ก็ลดค่าใช้จ่ายในงานฉลองลงด้วยการไม่จ้างนักดนตรีไปแสดง

เมื่องานแสดงลดลง นักดนตรีก็ตัดราคากันเองเพื่อความอยู่รอ เพื่อป้องกันปัญหานี้ กลุ่มนักดนตรีมาริยาชี่ได้ร่วมกันตั้งสหภาพขึ้นมา กำหนดให้สมาชิกของสหาภาพยึดราคาค่าตัวคนละห้าสิบเหรียญต่อชั่วโมง การกำหนดค่าแรงต่อชั่วโมงนี้ยังช่วยรักษาระดับคุณภาพของนักดนตรีด้วยเพราะคนจ้างสามารถเลือกได้ว่าจะจ้างนักดนตรีมือใหม่ในราคาถูกกว่าหรือจะเลือกนักดนตรีมืออาชีพในราคาที่สมน้ำสมเนื้อ

คุณคาร์ลอส ปาชิคโค บอกว่า เขายอมลดราคาให้ลูกค้า ห้าเหรียญ สิบเหรียญ ถ้าเขาได้ราคาค่าตัวเป็นชั่วโมงเพราะไม่ได้ทำให้รายได้ลดลงมากนัก แต่เขากังวลว่าการลดราคาค่าตัวลงเพื่อความอยู่รอดในช่วงเศรษฐกิจอเมริกาย่ำแย่นี้ อาจสร้างปัญหาในระยะยาวต่ออาชีพเล่นดนตรีของพวกเขาเพราะเมื่อลูกค้าเคยชินกับการจ่ายถูกลง ก็คงไม่อยากเพิ่มราคาให้ถ้าหากเศรษฐกิจอเมริกาฟื้นตัวดีขึ้นในอนาคต