กองกำลังพัoธมิตรตั้งเขตห้ามเครื่องบินบินผ่านในลิเบียตามมติของสหประชาชาติเสร็จเรียบร้อยแล้ว การตั้งเขตที่ว่านี้มีจุดหมายที่จะป้องกันมิให้พันเอกโมอัมมาร์ คัดดาฟี ผู้นำของลิเบียใช้กำลังทางอากาศโจมตีชาวลิเบียผู้ลุกฮือขึ้นต่อต้านเขา มติสหประชาชาติฉบับนั้นยังมอบหมายให้ภาคีใช้มาตรการทุกอย่างที่จำเป็นเพื่อคุ้มครองพลเรือนและบริเวณที่มีพลเรือนอาศัยอยู่ที่โดนคุกคามว่าจะถูกโจมตี ขณะนี้กองทัพอากาศของพันเอกคัดดาฟีกำลังจนตรอกไม่สามารถจะปฎิบัติการใดๆได้อีกแล้ว อีกทั้งระบบป้องกันภัยทางอากาศของลิเบียก็โดนทำลายไปแล้วเป็นส่วนใหญ่
แต่อดีตผู้ชำนาญการด้านเรดาร์ของกองทัพเรืออเมริกัน Ward Carroll กล่าวว่า สมมติว่าเราทำเช่นนั้นทั้งวันทั้งคืน สัปดาห์ละเจ็ดวัน ซึ่งเขาคิดว่าจะต้องทำแบบนั้นถึงจะถูกต้อง ตามธรรมเนียม ฝ่ายลิเบียจะไม่นำเครื่องบินขึ้นปฏิบัติการในตอนกลางคืน ดังนั้นพอจะเชื่อแน่ได้ว่าเราจะลดความเข้มของการปฎิบัติการของฝ่ายเราลงได้ตอนกลางคืน แต่เราจำเป็นต้องมีระบบเตือนอากาศยานแต่เนิ่นๆและจำเป็นต้องเตรียมเครื่องบินสำหรับโต้ตอบในกรณีที่กองกำลังฝ่ายพันเอกคัดดาฟีนำเครื่องบินขึ้นปฏิบัติการในตอนกลางคืนและโจมตีกองกำลังฝ่ายที่แข็งข้อต่อต้านต่อไป เขากล่าวต่อไปว่ากองกำลังพันธมิตรจำเป็นต้องมียุทโธปกรณ์อื่นๆนอกเหนือจากเครื่องบินขับไล่ไอพ่นที่ช่วยให้การลาดตระเวนเขตห้ามเครื่องบินบินผ่านอย่างได้ผลดีอย่างเช่นเครื่องบินไอพ่น Harrier และเครื่องเฮลิคอปเตอร์ Cobra เครื่องบินลำเลียงน้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับการเติมน้ำมันกลางอากาศเพื่อให้เครื่องบินบินลาดตระเวนได้ตลอดเวลา อีกทั้งจะต้องมีกองบัญชาการและหน่วยควบคุมด้วย ซึ่งล้วนแต่สิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายทั้งสิ้น
ทั้งๆที่ต้องดำเนินการหลายอย่างและสิ้นเปลืองค่าใช้ก็ตาม นักวิเคราะห์หลายคนกล่าวว่า หลักฐานที่ส่อว่าการโจมตีทางอากาศของกองกำลังพันธมิตรต่อกองกำลังของพันเอกโมอัมมาร์ คัดดีฟี ช่วยป้องกันมิให้กองกำลังดังกล่าวโจมตีพลเรือนนั้นมีน้อยมาก
พลอากาศเอก ไม๊ค์ ดันน์ นายทหารอเมริกันนอกราชการ ผู้เคยบังคับบัญชาทหารอากาศที่บินลาดตระเวนเขตห้ามเครื่องบินบินผ่านกล่าวว่า ถ้าภารกิจซึ่งดูเหมือนจะได้แก่การป้องกันพลเรือนลิเบีย การคุ้มครองมิให้เครื่องบินมาโจมตีพวกเขาเป็นแค่ภารกิจส่วนหนึ่ง ภารกิจอีกส่วนหนึ่งได้แก่การคุ้มครองพวกเขาไม่ให้ถูกกองกำลังภาคพื้นดินของพันเอกคัดดาฟีโจมตีเป็นภารกิจที่ผิดแผกแตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง จนถึงขณะนี้ยังไม่ค่อยเห็นเรื่องดังกล่าวมากนัก ภารกิจที่เพิ่งกล่าวถึงนี้ยุ่งยากกว่าอันแรกมากทีเดียว
ส่วนอดีตเอกอัครราชทูตอเมริกันประจำโมร็อกโก มาร์ก กินสเบิร์ก เห็นด้วยกับผู้ที่กล่าวว่า กำลังทางอากาศก็มีขีดจำกัดอยู่หลายประการและว่า ปัญหาที่เรากลืนไม่เข้าคายไม่ออกก็คือ ถ้าเราตั้งเขตห้ามเครื่องบินบินผ่านสำเร็จเรียบร้อยแล้ว แต่การสู้รบที่แท้จริงเกิดขึ้นตามเขตเมือง ซึ่งเขตห้ามเครื่องบินบินผ่านจะไม่ช่วยหยุดยั้งกระสุนจากการระดมยิงด้วยปืนครกและปืนรถถังมิให้มาตกถล่มตามที่ส้องสุมกำลังของฝ่ายที่แข็งข้อต่อต้านได้ ดังนั้นเรื่องเขตห้ามเครื่องบินบินผ่านซึ่งเป็นความคิดที่วิเศษเมื่อสามอาทิตย์ก่อน แต่ตอนนี้ใช้การไม่ได้แล้วในด้านการพยายามป้องกันเพื่อนมนุษย์ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนในลิเบียก็ตาม
อดีตเอกอัครราชทูตอเมริกันผู้นั้นกล่าวด้วยว่า ถ้าสหรัฐส่งทหารไปช่วยรบทางภาคพื้นดินก็จะถือได้ว่าเป็นความผิดพลาดอย่างเต็มที่ และว่าเราควรปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฝรั่งเศสเพราะฝรั่งเศสสนใจที่จะให้มีการฟาดฟันกับพันเอกคัดดาฟีมาตั้งแต่แรกเลย
นักวิเคราะห์อีกหลายคนรวมทั้งคุณ Carroll Ward คิดว่าหลังจากกรณีอิรัคและอัฟกานิสถานแล้ว คนในสหรัฐมีความกระหายที่จะให้ส่งทหารราบไปลิเบียน้อยมาก อีกทั้งสหรัฐไม่มีเงินพอที่จะนำมาใช้จ่ายในเรื่องนี้ด้วย
ทั้งๆที่มีความยุ่งยากหลายประการ คุณ Carroll Ward คิดว่าเมื่อมนุษย์ตาดำๆ กำลังโดนฆ่า ประชาชนอเมริกันคงไม่ต้องการที่จะนิ่งดูดายเป็นแน่
