ผู้เชี่ยวชาญแนะวิธีให้เงินทิป ให้ใครและให้เท่าไรจึงจะไม่น่าเกลียด?

ผู้เชี่ยวชาญด้านการบริการและการให้เงินทิป ศาสตราจารย์ไมเคิ่ล ลินน์ แห่งวิทยาลัยบริหารจัดการการโรงแรม มหาวิทยาลัยคอร์แนลล์ในสหรัฐอธิบายว่า ธรรมเนียมการให้เงินตอบแทนการบริการนั้นสามารถสืบสาวประวัติไปได้ไกลถึงคริสศตวรรษที่ 14 ในเยอรมนีและพัฒนาต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน โดยเฉพาะในสหรัฐซึ่งเงินทิปนั้นกลายเป็นธุรกิจใหญ่อย่างหนึ่งในอเมริกา เนื่องจากคนอเมริกันส่วนใหญ่มักให้ทิปบ่อยในอัตราที่มากกว่าประเทศอื่น

ศาสตราจารย์ไมเคิ่ล ลินน์ บอกว่าการให้เงินทิปนั้นมีปัจจัยหลายอย่างประกอบ เช่นปัจจัยด้านจิตวิทยา คือผู้ที่ให้ทิปมากๆนั้นอย่างให้คนมองว่าตนเป็นผู้ประสบความสำเร็จด้านอาชีพการงาน และปัจจัยทางสังคม เช่น หากไปกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ จำนวนทิปมักจะขึ้นอยู่กับเพื่อนส่วนใหญ่ในกลุ่ม

คำถามสำคัญคืออาชีพใดสมควรได้ทิป และในอัตราส่วนเท่าใด ซึ่งศาสตราจารย์ไมเคิ่ล ลินน์ แนะว่าผู้ที่ควรได้ทิปคือผู้ที่ทำอาชีพที่ใช้แรงงานมาประกอบและสามารถเห็นผลงานได้ทันทีว่าถูกใจหรือไม่ เช่น พนักงานเสริ์ฟ พนักงานส่งอาหาร พนักงานมำความสะอาด แม่บ้านโรงแรม หรือช่างทำผม ส่วนอาชีพที่ไม่ให้ทิปก็คงไม่น่าเกลียด ก็คือ ช่างซ่อมรถ หรือผู้ให้บริการทางการแพทย์ เป็นต้น เพราะการจะวัดผลงานอาจต้องใช้เวลานานกว่า

ส่วนจำนวนเงินทิปนั้น ศาสตราจารย์ไมเคิ่ล ลินน์ แนะว่าโดยเฉลี่ยการให้ทิปในอเมริกานั้นเฉลี่ยอยู่ที่ 15-20% ของราคาอาหาร แต่ดูเหมือนตัวเลขนี้ค่อยๆเพิ่มขึ้นอยู่ที่ระดับเกือบ 20% ในปัจจุบัน หลายคนให้ทิปในระดับ 25-30% จากราคาอาหาร ซึ่งนี่ไม่ใช่กฎตายตัว เพราะในที่สุดแล้วก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของลูกค้ามากกว่า