ในอเมริกาใต้ แถบลุ่มแม่น้ำแอมะซอนในประเทศบราซิลมีดินคุณภาพดีที่ เรียกว่าเป็น Black Gold หรือทองดำกันเลยทีเดียว นักวิทยาศาสตร์พบว่าความลับของดินที่อุดมสมบูรณ์ดังกล่าว ก็คือถ่าน
คนพื้นเมืองในบริเวณนั้น ทำถ่านจากกระดูกสัตว์และเปลือกไม้ แล้วใช้ถ่านนั้นเป็นปุ๋ยผสมกับดินมานานราว 1,500 ปีมาแล้ว
ในการประชุมของสมาคมเคมีอเมริกันที่เมืองนิวออร์ลีน รัฐหลุยเซียน่าเมื่อไม่นานมานี้ นักวิทยาศาสตร์มหาวิทยาลัยเดลเลอแวร์ สเตท เสนอรายงานว่า มีการใช้ถ่านเป็นปุ๋ย พัฒนา คุณภาพของดินมาเป็นเวลานับร้อยนับพันปีมาแล้ว
ในการประชุมนั้น ศาสตราจารย์ Mingxin Guo และคณะที่มหาวิทยาลัยรัฐเดเลอแวร์ ได้สาธิตวิธีการทำถ่านชีวภาพโดยการเผาใบไม้ ลำต้นข้าวโพด เศษไม้ชิ้นเล็กชิ้นน้อย และมูลสัตว์ปีก
ปุ๋ยถ่านชีวภาพอาจเป็นข่าวดีสำหรับเกษตรกรที่มีที่ดินที่คุณภาพไม่ดี และต้องปลูกพืชพันธุ์ ธัญญาหารสำหรับเลี้ยงประชากร ศาสตราจารย์ Mingxin กล่าวว่าการใช้ถ่านชีวภาพเป็นปุ๋ยนี้อาจ จะช่วยต้านสภาวะโลกร้อนได้ด้วย และว่าการเพาะปลูกอย่างหนาแน่น และใช้ปุ๋ยเคมีมากเกินไป จะปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกมาในอากาศ แต่การใช้ถ่านชีวภาพจะกักคาร์บอนไว้ในพื้นดิน
นักวิจัยทดลองปลูกข้าวสาลีในภาชนะที่ใส่ดิน และเอาไว้ในเรือนกระจก ดินในบางภาชนะใส่ ปุ๋ยถ่านชีวภาพ และบางภาชนะไม่ได้ใส่ ศาสตรจารย์ Mingxin กล่าวว่าข้าวสาลีในภาชนะที่ใส่ปุ๋ย ถ่านชีวภาพ เจริญเติบโตดีกว่า ในการทดลองนั้น นักวิจัยผสมปุ๋ยถ่านชีวภาพ 2% แต่ศาสตราจารย์ ผู้นี้กล่าวว่า เพียงแค่ 1% ก็สามารถทำให้ได้ผลผลิตเพิ่มขึ้น
ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่า ปุ๋ยถ่านชีวภาพช่วยให้ดินมีสารอินทรีย์เพิ่มมากขึ้น การที่ดิน สูญเสียสารอาหารต่างๆ ทำให้ทั่วโลกประสบปัญหา ในขณะที่เกษตรกรพยายามปลูกพืชให้มากขึ้น สำหรับประชากรที่มีจำนวนเพิ่มขึ้น
ดินที่มีสารอินทรีย์น้อยกว่า 3% เป็นดินที่คุณภาพไม่ดี และไม่สามารถเก็บกักน้ำและสาร อาหารได้อย่างพอเพียง การใส่ปุ๋ยคอก และทิ้งซากพืชไว้ในท้องทุ่งให้ผลแค่ในวงจำกัด นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าสารอินทรีย์ที่ใส่เข้าไปจะย่อยสลายกลายเป็นคาร์บอนไดออกไซด์อย่างรวดเร็ว ขั้นต่อไป นักวิจัยจะทำการศึกษาวิจัยเรื่องถ่านชีวภาพกับผักขม พริกหยวก และมะเขือเทศ เป็นเวลา 5 ปี
ศาสตราจารย์ Mingxin Guo จากมหาวิทยาลัยรัฐเดเลอแวร์กล่าวว่า เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับ “Black Gold” หรือทองดำในบราซิลจากบทความในนิตยสารฉบับหนึ่ง เขาอธิบายว่ามีผู้ค้นพบดิน ทองคำนี้ในป่า ในบริเวณที่ลำน้ำสายต่างๆ ไหลไปสู่แม่น้ำแอมะซอน ในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1960 แต่นักวิทยาศาสตร์เพิ่งนำเรื่องราวออกเผยแพร่ให้ผู้คนให้ความสนใจเมื่อไม่นานนี้เอง
