องค์การที่ประชุมว่าด้วยการค้าและการพัฒนา หรือเรียกย่อๆ ว่า UNCTAD เผยแพร่รายงานออกมาเมื่อวันพุธ พร้อมทั้งคำเตือนว่า เศรษฐกิจชะลอตัวอาจส่งผลกระทบต่อความก้าวหน้าของประเทศที่ยากจนที่สุดในโลกได้
รายงานฉบับล่าสุดของ UNCTAD มุ่งเน้นไปที่ 50 ประเทศด้อยพัฒนาที่พึ่งพาอาศัยรายได้จากการขายสินค้าโภคภัณฑ์เพียงไม่กี่ประเภทเป็นหลัก
รายงานของ UNCTAD ระบุว่า มูลค่าของการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์ของประเทศด้อยพัฒนา หรือ Least Developed Countries ที่เรียกย่อๆว่า LDCs เพิ่มขึ้นไป 80% ระหว่างปีค.ศ. 2004 ถึง 2006 นับเป็นอัตราเพิ่มขึ้นสูงที่สุดในช่วง 30 ปีมานี้
แต่รายได้ดังกล่าวมิได้กระจายออกไปในหมู่ LDCs อย่างทั่วหน้า ประเทศที่มีน้ำมันและแร่สำหรับการส่งออกเท่านั้น ที่มีรายได้เพิ่มขึ้น ในจำนวนนี้มี Angola, Chad, Equatorial Guinea, Sudan, ทิมอร์ตะวันออก และ เยเมน รวมอยู่ด้วย
เลขาธิการของ UNCTAD อดีตรองนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย ศาสตราจารย์ศุภชัย พานิชภักดิ์ กล่าวว่า การที่ประเทศเหล่านี้พึ่งพาอาศัยการส่งออกสินค้าขั้นปฐมเพียงไม่กี่อย่าง จะเป็นจุดอ่อนในยามที่เศรษฐกิจชะลอตัวลง
เลขาธิการ UNCTAD กล่าวว่าที่เป็นห่วงคือการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน ซึ่งสืบเนื่องมาจากวิธีที่ประเทศเหล่านี้ถูกรวมเข้าไปในระบบเศรษฐกิจโลก จึงทำให้อ่อนไหวต่อปัญหาจากภายนอกได้ง่าย
สินค้าส่งออกส่วนใหญ่ของประเทศด้อยพัฒนาเหล่านี้ รวมถึงน้ำมันปีโตรเลี่ยม สินค้าที่อาศัยเทคโนโลยีระดับต่ำ แร่ธาตุ แร่เหล็ก และสินค้าเกษตร
รายงานของ UNCTAD กล่าวว่า เศรษฐกิจของประเทศเหล่านี้จะวนเวียนไปตามวัฏจักรที่มีการเติบโตและถดถอย จนกว่าจะสามารถขยายประเภทของสินค้าที่ผลิต และนำออกขายในตลาดโลกได้ นอกจากนี้ ยังควรเพิ่มการผลิตทางอุตสาหกรรม ปรับปรุงการใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และหาแหล่งเงินทุนภายในประเทศแทนความช่วยเหลือจากต่างประเทศ
ในอีกด้านหนึ่ง แม้ว่าจะมีรายได้เพิ่มขึ้น ประเทศด้อยพัฒนาเหล่านี้ยังคงมีคนยากจนเพิ่มขึ้นอยู่ต่อไป สามในสี่ของประชากรในกลุ่มประเทศ LDCs ยังคงดำรงชีวิตด้วยรายได้ที่ต่ำกว่าหกสิบบาทต่อวัน และเกือบ 280 ล้านคนมีรายได้ต่ำกว่าสามสิบบาทต่อวัน
เลขาธิการของ UNCTAD ศาสตราจารย์ศุภชัย พานิชภักดิ์ กล่าวว่า ประเทศยากจนในเอเชียสามารถแก้ไขปัญหาความยากจนได้ดีกว่าประเทศในแอฟริกา
อาจารย์ศุภชัยกล่าวว่า ในแง่ตัวเลขของความยากจน ยังมีคนยากจนใน LDCs แอฟริกาอยู่อีก 200 ล้านคน 70 ล้านคนในเอเชีย และหนึ่งล้านคนในกลุ่ม LDCs ที่เป็นหมู่เกาะ ซึ่งเห็นได้ว่า คนยากจนในประเทศด้อยพัฒนาที่พึ่งพาอาศัยการส่งออกน้ำมันปีโตรเลี่ยม แร่ธาตุ และสินค้าเกษตรเป็นหลัก ยังคงมีจำนวนมากที่สุดอยู่ต่อไป
