ขณะที่อินเดียมีจำนวนประชากรเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และเศรษฐกิจกำลังขยายตัวอย่างคึกคัก อินเดียก็กำลังประสบปัญหาขาดแคลนน้ำทั่วประเทศ ผู้เชี่ยวชาญเรียกร้องให้มีการจัดการด้านน้ำให้ดียิ่งขึ้น
ตามแหล่งเสื่อมโทรมไม่ไกลจากเขตคนร่ำรวยในกรุงนิวเดลี ทุกเช้าจะมีคนยากจนจำนวนมากทั้งชาย หญิง และเด็ก หิวถังหรือภาชนะต่างๆ เข้าคิวรอรถน้ำที่จะนำน้ำมาจ่ายให้เป็นประจำทุกวัน
หญิงชาวบ้านคนนึงเล่าว่า พอรถน้ำมาถึง คนก็มักจะแตกแถวเข้าไปแย่งชิงกันรับน้ำเบียดเสียดกัน จนถึงขั้นอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้ ภาพเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องผิดปกติในอินเดีย เพราะภาวะขาดแคลนน้ำถึงขั้นวิกฤติในกรุงนิวเดลีนั้นมีอยู่ทั่วไปตามแหล่งเสื่อมโทรมในเขตเมืองหลายร้อยแห่งทั่วอินเดีย น้ำประปาไม่ไหลบ้าง คันโยกเครื่องสูบน้ำจากบ่อไม่ทำงานบ้าง ทางเทศบาลก็ต้องนำรถบรรทุกไปจ่ายแจกน้ำตามที่ที่ขาดน้ำดื่มน้ำใช้เป็นประจำทุกวัน แต่รถส่งน้ำใช้ไม่ค่อยจะตรงเวลา บางครั้งประชาชนต้องขาดงาน หรือเด็กๆ ขาดโรงเรียนเพราะต้องอยู่รอรับน้ำ ในระยะ 20-30 ปีมานี้ การขาดแคลนน้ำในอินเดียเป็นปัญหาหนักยิ่งขึ้นทั้งในเขตชนบทและเขตเมือง ขณะที่น้ำที่ทางรัฐบาลจัดหาให้ไม่พอกับความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้น และอุตสาหกรรมที่กำลังขยายตัว ทำให้ความจำเป็นต้องใช้น้ำในแต่ละวันเพิ่มมากขึ้น ไม่เฉพาะแต่คนยากจนเท่านั้นที่ถูกกระทบกระเทือน คนระดับกลางในเขตเมืองก็มีน้ำไม่พอใช้เช่นเดียวกัน
จะโทษไม่ได้ว่าการขาดน้ำตามบ้าน ตามไร่นา หรือพื้นที่เกษตรกรรมเป็นเพียงเพราะไม่มีน้ำเท่านั้น ธนาคารโลกกล่าวว่า การที่ปัญหารุนแรงขึ้นเป็นเพราะโครงสร้างสาธารณูปโภคที่จะเก็บกักน้ำไว้ได้ อย่างเช่นเขื่อน อินเดียเก็บน้ำไว้ได้เพียง 1 ใน 5 ของประเทศอื่นๆ อย่างจีน และเม็กซิโกเก็บได้ เมื่อเทียบอัตราส่วนต่อคน ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าอินเดียไม่บำบัดน้ำเสียหมุนเวียนมาใช้ เพราะมีโรงบำบัดน้ำเสียไม่เพียงพอ หลายฝ่ายเรียกร้องให้มีการจัดการน้ำที่ดีขึ้น
เอเค เมนอน ที่ปรึกษาด้านการวางแผนสำหรับเขตเมือง กล่าวถึงน้ำในแม่น้ำรายในเยอรมนีว่า จะนำมาใช้งาน 6 ครั้งแล้วจึงจะปล่อยกลับลงแม่น้ำหลังจากผ่านการบำบัดแล้วและนำกลับมาใช้ใหม่อีก แต่ในอินเดียนำกลับมาใช้เพียงครั้งเดียวแล้วปล่อยน้ำเสียทิ้งไป ไม่มีแนวคิดในการวางแผนที่เหมาะสมในการนำน้าหมุนเวียนกลับมาใช้ใหม่ ดังนั้นอินเดียจึงมีน้ำในปริมาณจำกัด เมื่อความต้องการสูงขึ้น ก็มีน้ำไม่พอใช้
นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมคนหนึ่งกล่าวว่า โครงสร้างสาธารณูปโภคที่เสื่อมโทรมยิ่งทำให้ปัญหาหนักยิ่งขึ้น
สุนิตา นเรน ผู้อำนวยการศูนย์วิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อมกล่าวว่า ระบบที่มีอยู่ไม่มีประสิทธิภาพทำให้สูญเสียน้ำในอัตราสูงคือเกือบ 50 เปอร์เซนต์ และคนส่วนใหญ่เข้าใจว่าน้ำหายไปเพราะมีรอยรั่วตามระบบท่อน้ำ ซึ่งเธอคิดว่าควรมีการคิดปรับแก้ระบบเสียใหม่ บรรดาผู้เชี่ยวชาญตั้งข้อสังเกตุว่าระดับน้ำในอินเดียลดลงอย่างมาก และสภาพการณ์ขาดแคลนดูท่าว่าจะร้ายแรงยิ่งขึ้น หากไม่มีการใช้ยุทธวิธีใหม่มาแก้ปัญหา
